后汉书·列传·张衡列传

后汉书·列传·张衡列传原文：

筑室寻幽处，唯求水竹邻。心安何必贵，累少莫如贫。石裹求奇古，花中悟道新。不须多辙迹，猿鹤自为宾。
十载不登江上寺，旧栽松树拂云长。非因避俗来空刹，正爱谈玄坐石床。幡外日移双塔影，麈边风递杂花香。问僧谁作兹山偈，犹是前朝苏雪堂。
闲溯东风去，溪头千树花。停舟偶然坐，日暮未还家。
涉江采芳桂，日暮且徒还。岂无葳蕤色，所往固迷端。人生多忧患，白露凋朱颜。盛年失道路，皓首空长叹。
新岁多幽兴，清游出县城。故人留款曲，好友复逢迎。整屐当清晓，登山寄远情。岚光寒不起，树色寂无声。徙倚岩边憩，逶迤谷底行。路蹊穷屈折，峰顶上峥嵘。俯瞰沧溟阔，浑疑地轴倾。天光连浩淼，海气变阴晴。沙鸟双双白，风帆叶叶轻。波澜看浩荡，岛屿见分明。宇宙真无极，虚浮叹此生。似堪扳若木，可拟即蓬瀛。眺望移时立，稽留半日程。那知身是客，但觉思逾清。古寺藏深竹，禅窗荫白柽。倦依林樾坐，静听鼓钟鸣。高论穷千古，弹棋谩一枰。旋呼茶满椀，剩出酒盈罂。珍重开华席，频烦劝兕觥。嘉蔬烹笋韭，异味杂螺蛏。浩饮俱勍敌，沈酣及老成。狂吟惊虎豹，至乐谢竽笙。忽返青林兴，其如白日征。扶携重举盏，真率遂班荆。自笑何为者，空传漫浪名。梗萍惭独客，冠盖动群英。胜赏□堪纪，高怀孰与并。明朝归北郭，回首暮云平。
远挹高风自汉迁，老松犹带昔年青。留侯高卧衣冠冷，鼻祖重来印剑灵。鹤和猿吟清彻底，龙蟠虎踞翠为屏，真人一笑梅花发，三十六天春不扃。
一川风月高邮夜，玉麈清谈画鹢舟。一时屠钓英雄尽，千载河山战伐余。楚汉旧歌流俚耳，韩彭遗壁冠荒墟。可怜马上纵横略，只在邳桥一卷书。
孤猿逸重巘，清啸久不闻。中怀为牢落，日跂吴山云。宓子有深致，远将清思分。萧飒野人姿，慰我澧江濆。动静得真性，超然离世纷。春华二月来，苑囿争敷芬。谁言关闭趣，聊以乐朝曛。毋怀故山归，吾将汝为群。

后汉书·列传·张衡列传拼音解读：

zhù shì xún yōu chù ，wéi qiú shuǐ zhú lín 。xīn ān hé bì guì ，lèi shǎo mò rú pín 。shí guǒ qiú qí gǔ ，huā zhōng wù dào xīn 。bú xū duō zhé jì ，yuán hè zì wéi bīn 。
shí zǎi bú dēng jiāng shàng sì ，jiù zāi sōng shù fú yún zhǎng 。fēi yīn bì sú lái kōng shā ，zhèng ài tán xuán zuò shí chuáng 。fān wài rì yí shuāng tǎ yǐng ，zhǔ biān fēng dì zá huā xiāng 。wèn sēng shuí zuò zī shān jì ，yóu shì qián cháo sū xuě táng 。
xián sù dōng fēng qù ，xī tóu qiān shù huā 。tíng zhōu ǒu rán zuò ，rì mù wèi hái jiā 。
shè jiāng cǎi fāng guì ，rì mù qiě tú hái 。qǐ wú wēi ruí sè ，suǒ wǎng gù mí duān 。rén shēng duō yōu huàn ，bái lù diāo zhū yán 。shèng nián shī dào lù ，hào shǒu kōng zhǎng tàn 。
xīn suì duō yōu xìng ，qīng yóu chū xiàn chéng 。gù rén liú kuǎn qǔ ，hǎo yǒu fù féng yíng 。zhěng jī dāng qīng xiǎo ，dēng shān jì yuǎn qíng 。lán guāng hán bú qǐ ，shù sè jì wú shēng 。xǐ yǐ yán biān qì ，wēi yǐ gǔ dǐ háng 。lù qī qióng qū shé ，fēng dǐng shàng zhēng róng 。fǔ kàn cāng míng kuò ，hún yí dì zhóu qīng 。tiān guāng lián hào miǎo ，hǎi qì biàn yīn qíng 。shā niǎo shuāng shuāng bái ，fēng fān yè yè qīng 。bō lán kàn hào dàng ，dǎo yǔ jiàn fèn míng 。yǔ zhòu zhēn wú jí ，xū fú tàn cǐ shēng 。sì kān bān ruò mù ，kě nǐ jí péng yíng 。tiào wàng yí shí lì ，jī liú bàn rì chéng 。nà zhī shēn shì kè ，dàn jiào sī yú qīng 。gǔ sì cáng shēn zhú ，chán chuāng yīn bái chēng 。juàn yī lín yuè zuò ，jìng tīng gǔ zhōng míng 。gāo lùn qióng qiān gǔ ，dàn qí màn yī píng 。xuán hū chá mǎn wǎn ，shèng chū jiǔ yíng yīng 。zhēn zhòng kāi huá xí ，pín fán quàn sì gōng 。jiā shū pēng sǔn jiǔ ，yì wèi zá luó chēng 。hào yǐn jù qíng dí ，shěn hān jí lǎo chéng 。kuáng yín jīng hǔ bào ，zhì lè xiè yú shēng 。hū fǎn qīng lín xìng ，qí rú bái rì zhēng 。fú xié zhòng jǔ zhǎn ，zhēn lǜ suí bān jīng 。zì xiào hé wéi zhě ，kōng chuán màn làng míng 。gěng píng cán dú kè ，guàn gài dòng qún yīng 。shèng shǎng □kān jì ，gāo huái shú yǔ bìng 。míng cháo guī běi guō ，huí shǒu mù yún píng 。
yuǎn yì gāo fēng zì hàn qiān ，lǎo sōng yóu dài xī nián qīng 。liú hóu gāo wò yī guàn lěng ，bí zǔ zhòng lái yìn jiàn líng 。hè hé yuán yín qīng chè dǐ ，lóng pán hǔ jù cuì wéi píng ，zhēn rén yī xiào méi huā fā ，sān shí liù tiān chūn bú jiōng 。
yī chuān fēng yuè gāo yóu yè ，yù zhǔ qīng tán huà yì zhōu 。yī shí tú diào yīng xióng jìn ，qiān zǎi hé shān zhàn fá yú 。chǔ hàn jiù gē liú lǐ ěr ，hán péng yí bì guàn huāng xū 。kě lián mǎ shàng zòng héng luè ，zhī zài pī qiáo yī juàn shū 。
gū yuán yì zhòng yǎn ，qīng xiào jiǔ bú wén 。zhōng huái wéi láo luò ，rì qí wú shān yún 。mì zǐ yǒu shēn zhì ，yuǎn jiāng qīng sī fèn 。xiāo sà yě rén zī ，wèi wǒ lǐ jiāng pēn 。dòng jìng dé zhēn xìng ，chāo rán lí shì fēn 。chūn huá èr yuè lái ，yuàn yòu zhēng fū fēn 。shuí yán guān bì qù ，liáo yǐ lè cháo xūn 。wú huái gù shān guī ，wú jiāng rǔ wéi qún 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

后汉书·列传·张衡列传相关翻译

③塞上长城，比喻能守边的将领。衰鬓：年老而疏白的头发。斑：指黑发中夹杂了白发。
②山公：指山简。宁戚：春秋时卫国人。

后汉书·列传·张衡列传相关赏析

结尾两句，是在晓钟惊梦的挨守中，起身修写家书的情景。这一笔看似寻常，细细体味，却是饱含辛酸。诗人吐出“归去难”，这一沉重的现实已是不堪；而他还要向遥远的亲人掩饰真相，强自“回两字报平安”，其苦心孤诣就不能不使读者更觉震动了。

作者介绍

柳郴 柳郴（一作郯），唐大历间进士。集一卷，今存诗二首。