严先生祠堂记

严先生祠堂记原文：

尘波溢目深溟渤，往古来今空出没。喜君相见话丹经，起我凌云恶阡陌。我生素乏儿女姿，面上巉岩耸山骨。少年避地东海隅，架竹编茅剪荆棘。白云为我开山容，清风为我翔真域。旋属群寇近敺攘，淬出青萍闭丹室。风尘澒洞十余年，灵府芝田渐芜没。逢君踪迹类秋蓬，遗我刀圭延岁月。何当横槊静寰区，同子山居论丹诀。
自从濠上无庄惠，此乐寥寥直到今。翠鬣锦鬐看似画，一篙春水落花深。
白石峰犹在，桥横一径微。多年无客过，落日有云归。水净苔生发，山寒树著枝。如何方广寺，千古去人稀。
宦况依然拙似鸠，两年寒耐井梧秋。西河信美非吾土，极目天边鹳雀楼。
突兀高台百尺馀，道家山上接清虚。一番春信莺先报，几抹山光画不如。腮染嫩红桃乍吐，眉匀新绿柳初舒。共逢圣主文明日，凤鸟行看集碧梧。
分明一幅江南景，恰是凤城深处。野翠罗罗，嫩晴历历，扑到空香万缕。早村人语。是柳下沟塍，篱边儿女。稻叶菱丝，隔纱长作打窗雨。莲房箭靫簇簇，西洲都盖满，睡鸭新乳。碧甃回廊，黄泥小灶，几斛冷泉亲煮。倚阑凝伫，记罨画东头，旧寻诗路。招个烟樯，飘侬溪畔去。
江城月黑路参差，夜火如星忽聚沙。乱拂晓风同客梦，远临江水认渔家。□烟不断依山出，暮色无聊背雨斜。正好垂帘对孤影，酒阑开罢一双花。
天漏渠能补，淋漓日未休。豆封泥不甲，畦没潦争流。尔病兼无食，予耕尚乏牛。为儒惭盛世，徒抱老农忧。
野舍老馀生，雅尚今已惬。不逃世忧患，馀事寄巾蹀。行寻青山转，坐对青山叠。欲随白云去，傥与幽人接。盘桓太清洞，怅望长江艓。昔时古锦囊，今还白羽箑。不复叔夜煅，真得孙登摄。九华一枯藜，青溪一孤楫。得丧苟自达，死生安足惵。朱颜久不驻，白发何为镊。群物自流转，吾生寄天燮。德相屡相过，老夫宁足蹑。由来废井水，不如长剑铗。往往论书法，轩轩两目睫。中郎石经在，元常表军捷。汉魏多传人，至宋有遗帖。唐室初最盛，渐衰自中叶。欧虞缅谁嗣，颜柳何足躐。篆籀昔难工，草圣谁敢辄。巨山作散隶，雄古掀龙鬣。贞观喜飞白，凌厉腾春蝶。岂特豁神观，直可祛鬼魇。古人有所寓，天性难必协。所志有小大，其材有勇怯。或惮懦文雅，或轩昂豪侠。或转战鞍马，或驱驰弋猎。或发于止谏，或得于讼牒。或奋夺床陛，或造成械槢。或为神所追，或自执所劫。或醉以贾祸，或诈以行谍。或习于娱乐，或劳于呿嗋。有灿如文锦，有劲如金梜。有倚如戈锋，有点如山嶪。有驶或如波，有媚或如靥。或腾如烟霏，或落如鸟跕。渊妙欲飞动，拙恶愧偏擪。当寝或不寐，当昼亦忘馌。有誉终甚微，或毁则群嗫。为功有不至，考古安能厌。十年幸能就，万金毫岂浥。金玉敷卷轴，龙蛇閟箱笈。是惟小夫技，宁当丈夫业。譬如论唐虞，何曾道郇叶。如君负高识，于此何足挟。一战虽未霸，遐心岂即怗。朝廷方洽熙，四夷皆远慑。坐复洮河地，直捣幽燕胁。朝夕奏奇功，群儒争鼓箧。太平任文治，战血何烦喋。道德以为宇，威武以为堞。岂比叔孙生，杂用随何颊。吾衰何可道，不死同原涉。

严先生祠堂记拼音解读：

chén bō yì mù shēn míng bó ，wǎng gǔ lái jīn kōng chū méi 。xǐ jun1 xiàng jiàn huà dān jīng ，qǐ wǒ líng yún è qiān mò 。wǒ shēng sù fá ér nǚ zī ，miàn shàng chán yán sǒng shān gǔ 。shǎo nián bì dì dōng hǎi yú ，jià zhú biān máo jiǎn jīng jí 。bái yún wéi wǒ kāi shān róng ，qīng fēng wéi wǒ xiáng zhēn yù 。xuán shǔ qún kòu jìn ōu rǎng ，cuì chū qīng píng bì dān shì 。fēng chén hòng dòng shí yú nián ，líng fǔ zhī tián jiàn wú méi 。féng jun1 zōng jì lèi qiū péng ，yí wǒ dāo guī yán suì yuè 。hé dāng héng shuò jìng huán qū ，tóng zǐ shān jū lùn dān jué 。
zì cóng háo shàng wú zhuāng huì ，cǐ lè liáo liáo zhí dào jīn 。cuì liè jǐn qí kàn sì huà ，yī gāo chūn shuǐ luò huā shēn 。
bái shí fēng yóu zài ，qiáo héng yī jìng wēi 。duō nián wú kè guò ，luò rì yǒu yún guī 。shuǐ jìng tái shēng fā ，shān hán shù zhe zhī 。rú hé fāng guǎng sì ，qiān gǔ qù rén xī 。
huàn kuàng yī rán zhuō sì jiū ，liǎng nián hán nài jǐng wú qiū 。xī hé xìn měi fēi wú tǔ ，jí mù tiān biān guàn què lóu 。
tū wū gāo tái bǎi chǐ yú ，dào jiā shān shàng jiē qīng xū 。yī fān chūn xìn yīng xiān bào ，jǐ mò shān guāng huà bú rú 。sāi rǎn nèn hóng táo zhà tǔ ，méi yún xīn lǜ liǔ chū shū 。gòng féng shèng zhǔ wén míng rì ，fèng niǎo háng kàn jí bì wú 。
fèn míng yī fú jiāng nán jǐng ，qià shì fèng chéng shēn chù 。yě cuì luó luó ，nèn qíng lì lì ，pū dào kōng xiāng wàn lǚ 。zǎo cūn rén yǔ 。shì liǔ xià gōu chéng ，lí biān ér nǚ 。dào yè líng sī ，gé shā zhǎng zuò dǎ chuāng yǔ 。lián fáng jiàn chá cù cù ，xī zhōu dōu gài mǎn ，shuì yā xīn rǔ 。bì zhòu huí láng ，huáng ní xiǎo zào ，jǐ hú lěng quán qīn zhǔ 。yǐ lán níng zhù ，jì yǎn huà dōng tóu ，jiù xún shī lù 。zhāo gè yān qiáng ，piāo nóng xī pàn qù 。
jiāng chéng yuè hēi lù cān chà ，yè huǒ rú xīng hū jù shā 。luàn fú xiǎo fēng tóng kè mèng ，yuǎn lín jiāng shuǐ rèn yú jiā 。□yān bú duàn yī shān chū ，mù sè wú liáo bèi yǔ xié 。zhèng hǎo chuí lián duì gū yǐng ，jiǔ lán kāi bà yī shuāng huā 。
tiān lòu qú néng bǔ ，lín lí rì wèi xiū 。dòu fēng ní bú jiǎ ，qí méi liáo zhēng liú 。ěr bìng jiān wú shí ，yǔ gēng shàng fá niú 。wéi rú cán shèng shì ，tú bào lǎo nóng yōu 。
yě shě lǎo yú shēng ，yǎ shàng jīn yǐ qiè 。bú táo shì yōu huàn ，yú shì jì jīn dié 。háng xún qīng shān zhuǎn ，zuò duì qīng shān dié 。yù suí bái yún qù ，tǎng yǔ yōu rén jiē 。pán huán tài qīng dòng ，chàng wàng zhǎng jiāng dié 。xī shí gǔ jǐn náng ，jīn hái bái yǔ zhá 。bú fù shū yè duàn ，zhēn dé sūn dēng shè 。jiǔ huá yī kū lí ，qīng xī yī gū jí 。dé sàng gǒu zì dá ，sǐ shēng ān zú dié 。zhū yán jiǔ bú zhù ，bái fā hé wéi niè 。qún wù zì liú zhuǎn ，wú shēng jì tiān xiè 。dé xiàng lǚ xiàng guò ，lǎo fū níng zú niè 。yóu lái fèi jǐng shuǐ ，bú rú zhǎng jiàn jiá 。wǎng wǎng lùn shū fǎ ，xuān xuān liǎng mù jié 。zhōng láng shí jīng zài ，yuán cháng biǎo jun1 jié 。hàn wèi duō chuán rén ，zhì sòng yǒu yí tiē 。táng shì chū zuì shèng ，jiàn shuāi zì zhōng yè 。ōu yú miǎn shuí sì ，yán liǔ hé zú liè 。zhuàn zhòu xī nán gōng ，cǎo shèng shuí gǎn zhé 。jù shān zuò sàn lì ，xióng gǔ xiān lóng liè 。zhēn guān xǐ fēi bái ，líng lì téng chūn dié 。qǐ tè huō shén guān ，zhí kě qū guǐ yǎn 。gǔ rén yǒu suǒ yù ，tiān xìng nán bì xié 。suǒ zhì yǒu xiǎo dà ，qí cái yǒu yǒng qiè 。huò dàn nuò wén yǎ ，huò xuān áng háo xiá 。huò zhuǎn zhàn ān mǎ ，huò qū chí yì liè 。huò fā yú zhǐ jiàn ，huò dé yú sòng dié 。huò fèn duó chuáng bì ，huò zào chéng xiè dié 。huò wéi shén suǒ zhuī ，huò zì zhí suǒ jié 。huò zuì yǐ jiǎ huò ，huò zhà yǐ háng dié 。huò xí yú yú lè ，huò láo yú kā xié 。yǒu càn rú wén jǐn ，yǒu jìn rú jīn jiā 。yǒu yǐ rú gē fēng ，yǒu diǎn rú shān yè 。yǒu shǐ huò rú bō ，yǒu mèi huò rú yè 。huò téng rú yān fēi ，huò luò rú niǎo dié 。yuān miào yù fēi dòng ，zhuō è kuì piān yè 。dāng qǐn huò bú mèi ，dāng zhòu yì wàng yè 。yǒu yù zhōng shèn wēi ，huò huǐ zé qún niè 。wéi gōng yǒu bú zhì ，kǎo gǔ ān néng yàn 。shí nián xìng néng jiù ，wàn jīn háo qǐ yì 。jīn yù fū juàn zhóu ，lóng shé bì xiāng jí 。shì wéi xiǎo fū jì ，níng dāng zhàng fū yè 。pì rú lùn táng yú ，hé céng dào xún yè 。rú jun1 fù gāo shí ，yú cǐ hé zú jiā 。yī zhàn suī wèi bà ，xiá xīn qǐ jí tiē 。cháo tíng fāng qià xī ，sì yí jiē yuǎn shè 。zuò fù táo hé dì ，zhí dǎo yōu yàn xié 。cháo xī zòu qí gōng ，qún rú zhēng gǔ qiè 。tài píng rèn wén zhì ，zhàn xuè hé fán dié 。dào dé yǐ wéi yǔ ，wēi wǔ yǐ wéi dié 。qǐ bǐ shū sūn shēng ，zá yòng suí hé jiá 。wú shuāi hé kě dào ，bú sǐ tóng yuán shè 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

严先生祠堂记相关翻译

⑧诚能：指确实有才能的人。冰炭置我肠：形容自己完全被琴声所左右，一会儿满心愉悦，一会儿心情沮丧。 犹如说水火，两者不能相容。
③乱流：从江中截流横渡。趋：疾行。媚：优美悦人。中川：江水中间。
②多情：这里代指墙外的行人。无情：这里代指墙内的佳人。

严先生祠堂记相关赏析

这支有名的小令，是写思妇在春残雨细的时候，想到韶华易逝，游子未归，因而借酒浇愁，去打发那好天良夜。
此曲子夹叙夹议，艺术地概括了元代社会尤为严重的扼杀人才的弊政，以及官场的险恶难测，风格精警，把宦沉浮、仕途凶险刻画得十分深刻形象，具有很高的思想性和艺术性。
在中国古典诗歌的传统中，梅花是品格的象征，柳枝是感情的象征。词人以梅花颂人，写残梅有心;以柳条送客，写早柳未发，故无法留住远行之人。既切合刚过元宵的早春时节，为送别实见之景，又巧妙地托物为喻，传达出自己的思想感情。总体来说，词人将一个送别的传统题材寄托于对梅柳的刻画中，可以说是别具一格，清雅脱俗。

作者介绍

郁回 生平无考。《全唐诗逸》收诗2句，录自日本大江维时编《千载佳句》卷下。