水浒传·第二回

水浒传·第二回原文：

巍据龙蟠最胜山，神仙琳馆落人间。差差万井庭阑布，矗矗群峰屏障环。入座湖光浮荡漾，俯檐云影遇斓谝。登临自有飘然思，便觉身同白日闲。
开成己未岁，余蒲柳之年六十有八。冬十月甲寅旦，始得风瘅之疾，体矜目眩，左足不支，盖老病相乘时而至耳。余早栖心释梵，浪迹老庄，因疾观身，果有所得。何则？外形骸而内忘忧恚，先禅观而后顺医治。旬月以还，厥疾少间，杜门高枕，澹然安闲。吟讽兴来，亦不能遏，因成十五首，题为病中诗，且贻所知，兼用自广。昔刘公干病漳浦，谢康乐卧临川，咸有篇章，抒咏其志。今引而序之者，虑不知我者或加诮焉。
灵兔脱颖铦如锥，束身归命供指挥。紫羊之肝青麟髓，相将水石同襟期。楮生辗转拂玉案，借问主人何所为。主人隐几鸣琴罢，春来公事方休假。官船几日到珠江，山川一路明如画。乘兴重来访旧游，藉草班荆理前话。林间飒飒风雨生，解衣磅礡深经营。须臾伸纸作大字，虎踞龙蟠雷乍惊。心王运臂臂运指，巨灵赑屃随驱使。临池飞出北溟鱼，含毫吸尽西江水。左拿右掣妙无端，一疾一徐皆至理。行乎其所不得不行，云傍马头生。止乎其所不得不止，山从人面起。鹅溪绢，剡溪纸，日与簿书堆案几。盘根错节何有哉，慧剑一挥胥披靡。从容阁笔为予言，我生能事聊如此。大通野老麋鹿群，见所未见闻未闻。置书怀袖日三复，逢人说项殊殷勤。昔之张芝今张旭，后有大令前右军。斯人家学溯源委，十三学书先草隶。蕉黄米蔡等秕糠，颜筋柳骨分精髓。撞破烟楼读父书，手泽羡君能述继。羡君不羡才与华，羡君不羡名与位。羡君下笔如有神，羡君能诗由夙慧。青云送入选官场，白社归来还及第。百千三昧何浅深，一悟了然无钜细。君不见公孙大娘舞剑器，草圣得之通妙谛。心灵手敏匪言传，破格超方须默契。也不即，也不离，此是灵山亲嘱累。慧业文人记得无，三生石上曾分袂。归去来，归去来，峡水峡山未迢递。留将一道无字碑，明日再来烦作记。
红蕖烂熳碧池香，罗绮三千侍汉皇。阿母暂来成底事，茂陵宫桂已苍苍。
饶阳赵方士，眼如九秋鹰。学书不成不学剑，心术妙解通神明。医如俯身拾地芥，相如仰面观天星。自言方术杂鬼怪，万种一贯皆天成。大梁卜肆倾宾客，二十余年声籍籍。得钱满屋不经营，散与世人还寄食。北门尘土满衣襟，广文直舍官槐阴。白云劝酒终日醉，红烛围棋清夜深。大车驷马不回首，强项老翁来见寻。向人忠信去表襮，可喜正在无机心。轻谈祸福邀重糈，所在多于竹苇林。翁言此辈无足听，见叶知根论才性。飞腾九天沈九渊，自种自收皆在行。先期出语骇传闻，事至十弓中时病。轮囷离奇惜老大，成器本可千万乘。自叹轻霜白发新，又去惊动都城人。都城达官老于事，嫌翁出言不妩媚。有手莫炙权门火，有口莫辩荆山玉。吴宫火起燕焚巢，当时下和斮两足。千里辞家却入门，三春荣木会归根。我有江南黄篾舫，与翁长入白鸥群。
子规啼破城楼月，画船晓载笙歌发。两岸荔枝红，万家烟雨中。佳人相对泣，泪下罗衣湿。从此信音稀，岭南无雁飞。

水浒传·第二回拼音解读：

wēi jù lóng pán zuì shèng shān ，shén xiān lín guǎn luò rén jiān 。chà chà wàn jǐng tíng lán bù ，chù chù qún fēng píng zhàng huán 。rù zuò hú guāng fú dàng yàng ，fǔ yán yún yǐng yù lán piǎn 。dēng lín zì yǒu piāo rán sī ，biàn jiào shēn tóng bái rì xián 。
kāi chéng jǐ wèi suì ，yú pú liǔ zhī nián liù shí yǒu bā 。dōng shí yuè jiǎ yín dàn ，shǐ dé fēng dān zhī jí ，tǐ jīn mù xuàn ，zuǒ zú bú zhī ，gài lǎo bìng xiàng chéng shí ér zhì ěr 。yú zǎo qī xīn shì fàn ，làng jì lǎo zhuāng ，yīn jí guān shēn ，guǒ yǒu suǒ dé 。hé zé ？wài xíng hái ér nèi wàng yōu huì ，xiān chán guān ér hòu shùn yī zhì 。xún yuè yǐ hái ，jué jí shǎo jiān ，dù mén gāo zhěn ，dàn rán ān xián 。yín fěng xìng lái ，yì bú néng è ，yīn chéng shí wǔ shǒu ，tí wéi bìng zhōng shī ，qiě yí suǒ zhī ，jiān yòng zì guǎng 。xī liú gōng gàn bìng zhāng pǔ ，xiè kāng lè wò lín chuān ，xián yǒu piān zhāng ，shū yǒng qí zhì 。jīn yǐn ér xù zhī zhě ，lǜ bú zhī wǒ zhě huò jiā qiào yān 。
líng tù tuō yǐng tiǎn rú zhuī ，shù shēn guī mìng gòng zhǐ huī 。zǐ yáng zhī gān qīng lín suǐ ，xiàng jiāng shuǐ shí tóng jīn qī 。chǔ shēng niǎn zhuǎn fú yù àn ，jiè wèn zhǔ rén hé suǒ wéi 。zhǔ rén yǐn jǐ míng qín bà ，chūn lái gōng shì fāng xiū jiǎ 。guān chuán jǐ rì dào zhū jiāng ，shān chuān yī lù míng rú huà 。chéng xìng zhòng lái fǎng jiù yóu ，jiè cǎo bān jīng lǐ qián huà 。lín jiān sà sà fēng yǔ shēng ，jiě yī páng bó shēn jīng yíng 。xū yú shēn zhǐ zuò dà zì ，hǔ jù lóng pán léi zhà jīng 。xīn wáng yùn bì bì yùn zhǐ ，jù líng bì xì suí qū shǐ 。lín chí fēi chū běi míng yú ，hán háo xī jìn xī jiāng shuǐ 。zuǒ ná yòu chè miào wú duān ，yī jí yī xú jiē zhì lǐ 。háng hū qí suǒ bú dé bú háng ，yún bàng mǎ tóu shēng 。zhǐ hū qí suǒ bú dé bú zhǐ ，shān cóng rén miàn qǐ 。é xī juàn ，yǎn xī zhǐ ，rì yǔ bù shū duī àn jǐ 。pán gēn cuò jiē hé yǒu zāi ，huì jiàn yī huī xū pī mí 。cóng róng gé bǐ wéi yǔ yán ，wǒ shēng néng shì liáo rú cǐ 。dà tōng yě lǎo mí lù qún ，jiàn suǒ wèi jiàn wén wèi wén 。zhì shū huái xiù rì sān fù ，féng rén shuō xiàng shū yīn qín 。xī zhī zhāng zhī jīn zhāng xù ，hòu yǒu dà lìng qián yòu jun1 。sī rén jiā xué sù yuán wěi ，shí sān xué shū xiān cǎo lì 。jiāo huáng mǐ cài děng bǐ kāng ，yán jīn liǔ gǔ fèn jīng suǐ 。zhuàng pò yān lóu dú fù shū ，shǒu zé xiàn jun1 néng shù jì 。xiàn jun1 bú xiàn cái yǔ huá ，xiàn jun1 bú xiàn míng yǔ wèi 。xiàn jun1 xià bǐ rú yǒu shén ，xiàn jun1 néng shī yóu sù huì 。qīng yún sòng rù xuǎn guān chǎng ，bái shè guī lái hái jí dì 。bǎi qiān sān mèi hé qiǎn shēn ，yī wù le rán wú jù xì 。jun1 bú jiàn gōng sūn dà niáng wǔ jiàn qì ，cǎo shèng dé zhī tōng miào dì 。xīn líng shǒu mǐn fěi yán chuán ，pò gé chāo fāng xū mò qì 。yě bú jí ，yě bú lí ，cǐ shì líng shān qīn zhǔ lèi 。huì yè wén rén jì dé wú ，sān shēng shí shàng céng fèn mèi 。guī qù lái ，guī qù lái ，xiá shuǐ xiá shān wèi tiáo dì 。liú jiāng yī dào wú zì bēi ，míng rì zài lái fán zuò jì 。
hóng qú làn màn bì chí xiāng ，luó qǐ sān qiān shì hàn huáng 。ā mǔ zàn lái chéng dǐ shì ，mào líng gōng guì yǐ cāng cāng 。
ráo yáng zhào fāng shì ，yǎn rú jiǔ qiū yīng 。xué shū bú chéng bú xué jiàn ，xīn shù miào jiě tōng shén míng 。yī rú fǔ shēn shí dì jiè ，xiàng rú yǎng miàn guān tiān xīng 。zì yán fāng shù zá guǐ guài ，wàn zhǒng yī guàn jiē tiān chéng 。dà liáng bo sì qīng bīn kè ，èr shí yú nián shēng jí jí 。dé qián mǎn wū bú jīng yíng ，sàn yǔ shì rén hái jì shí 。běi mén chén tǔ mǎn yī jīn ，guǎng wén zhí shě guān huái yīn 。bái yún quàn jiǔ zhōng rì zuì ，hóng zhú wéi qí qīng yè shēn 。dà chē sì mǎ bú huí shǒu ，qiáng xiàng lǎo wēng lái jiàn xún 。xiàng rén zhōng xìn qù biǎo bó ，kě xǐ zhèng zài wú jī xīn 。qīng tán huò fú yāo zhòng xǔ ，suǒ zài duō yú zhú wěi lín 。wēng yán cǐ bèi wú zú tīng ，jiàn yè zhī gēn lùn cái xìng 。fēi téng jiǔ tiān shěn jiǔ yuān ，zì zhǒng zì shōu jiē zài háng 。xiān qī chū yǔ hài chuán wén ，shì zhì shí gōng zhōng shí bìng 。lún qūn lí qí xī lǎo dà ，chéng qì běn kě qiān wàn chéng 。zì tàn qīng shuāng bái fā xīn ，yòu qù jīng dòng dōu chéng rén 。dōu chéng dá guān lǎo yú shì ，xián wēng chū yán bú wǔ mèi 。yǒu shǒu mò zhì quán mén huǒ ，yǒu kǒu mò biàn jīng shān yù 。wú gōng huǒ qǐ yàn fén cháo ，dāng shí xià hé zhuó liǎng zú 。qiān lǐ cí jiā què rù mén ，sān chūn róng mù huì guī gēn 。wǒ yǒu jiāng nán huáng miè fǎng ，yǔ wēng zhǎng rù bái ōu qún 。
zǐ guī tí pò chéng lóu yuè ，huà chuán xiǎo zǎi shēng gē fā 。liǎng àn lì zhī hóng ，wàn jiā yān yǔ zhōng 。jiā rén xiàng duì qì ，lèi xià luó yī shī 。cóng cǐ xìn yīn xī ，lǐng nán wú yàn fēi 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

水浒传·第二回相关翻译

②嫌：嫌怨；怨恨。故：故意。
⑷凭：托，烦，请。传语：捎口信。  

水浒传·第二回相关赏析

近塞上之人，有善术者，马无故亡而入胡。人皆吊之，其父曰：“此何遽不为福乎？”居数月，其马将胡骏马而归。人皆贺之，其父曰：“此何遽不能为祸乎？”家富良马，其子好骑，堕而折其髀。人皆吊之，其父曰：“此何遽不为福乎？”居一年，胡人大入塞，丁壮者引弦而战。近塞之人，死者十九。此独以跛之故，父子相保。

中片写舟中所见，所有景物都“望中”生发，时间是“过南浦”以后，已届傍晚，地点从溪山深处转到了南浦以下的江村。词人乘兴扬帆翩翩而行，饶有兴味地观赏着展现眼前的风光。“望中”三句写岸上，只见高挑的酒帘风中闪动，烟霭朦胧中隐约可见有一处村落，其间点缀着几排霜树。“残日”句转写江中，渔人用木棒敲击船舷的声音把词人的注意力吸引了过来，发现残日映照的江面上，渔人“鸣榔归去”。接下来却见，浅水滩头，芰荷零落；临水岸边，杨柳只剩下光秃秃的枝条；透过掩映的柳枝，看得见岸边一小群浣纱归来的女子。“浣纱游女”是词人描写的重点，他工笔细描她们“避行客、含羞笑相语”的神情举止。眼前这三三两两浣纱游女，触动并唤醒了词人沉埋心底的种种思绪，顿生羁旅行役的感慨，真所谓因触目而惊心。整个中片承上启下，与下片存着内的有机联系。

作者介绍

赵葵 赵葵（1186年9月4日－1266年12月24日），字南仲，号信庵，又号庸斋，衡山（今属湖南）人，南宋抗金儒将、画家、诗人。咸淳二年逝于小孤山舟中，年八十一，追赠太傅，谥号“忠靖”。赵葵历仕宁宗、理宗、度宗三朝，《宋史》称“朝廷倚之，如长城之势。”他一生以儒臣治军，为南宋偏安作出卓越贡献。赵葵工诗善画，尤善画墨梅。著有《行营杂录》、《信庵诗稿》等，并有《杜甫诗意图》传世。