锦瑟

锦瑟原文：

帘低晓露湿，帘捲莺声急。欲起把箜篌，如凝綵弦涩。孤眠愁不转，点泪声相及。净扫阶上花，风来更吹入。
长城役罢骊山起，秦人断念还居里。一呼或化为侯王，避之却是神仙子。汉家宫殿生荆棘，桃源千树长春色。花香破鼻桃离离，只在人间人不知。梦中有客曾一到，屋舍衣裳殊草草。狗彘鸡豚还治生，若度流年不知老。南华砎壁连天起，人家庭户多流水。红碧夭桃百种花，不似凡间锦和绮。仙人容貌闲且都，居处虽贫乐有馀。老子桃红入双脸，皤然只有银为须。仙家女儿多茜衣，桃花宜面叶宜眉。离宫茅舍略相似，别有谯丽璇为题。仙君名氏犹属秦，许由往往陪游人。老人石上问行客，传今几世秦之君。为言天下方南北，人鹿千龄经几得。嗟说来时桃始华，桃子而今未成核。祖龙往日亲曾见，六合连兵事攻战。北城紫塞南陆梁，倾赀未足供输挽。诚知黔首无聊生，侧目有诛正视刑。剖心不独商王受，当时论杀诸儒生。我本何辜一何幸，避役离乡共亡命。石髓药苗聊解饥，经年陡觉侪仙圣。讯今丞相胡为者，振古如今同土苴。惊起城头角调哀，顿觉令人小天下。秦政求仙徒尔为，避秦役夫能至之。还知道可无心得，学道有心无乃痴。
枯者既就拾，湿者亦既束。空此一谷薪，载之可折轴。下山售市价，得粮不能宿。谁知此时心，气塞口自嘿。安得如买臣，卖薪有时足。
尘波溢目深溟渤，往古来今空出没。喜君相见话丹经，起我凌云恶阡陌。我生素乏儿女姿，面上巉岩耸山骨。少年避地东海隅，架竹编茅剪荆棘。白云为我开山容，清风为我翔真域。旋属群寇近敺攘，淬出青萍闭丹室。风尘澒洞十余年，灵府芝田渐芜没。逢君踪迹类秋蓬，遗我刀圭延岁月。何当横槊静寰区，同子山居论丹诀。
积雪峨嵋路，三年渺去鸿。岷江惟有浪，巫峡祗闻风。惊绝西僧语，愁深太史筒。子瞻定不死，吾已料天公。
寻遍江南麓。只有斑斑野菊。梅花不遇我心悲，一枝得见，便是一年足。微香来自横网竹。飞度寒溪曲。落路寻人借问，谢他指向深深谷。
能以功成疏宠位，不将心赏负云霞。林间客散孙弘阁，城上山宜绮季家。蝴蝶晴连池岸草，黄鹂晚出柳园花。日陪鲤也趋文苑，谁道门生隔绛纱。
小窗午枕梦初醒，特特来寻春径行。晴日暖风无俗客，岸巾柳底听新莺。
昔在冯当世，起家冠伦魁。天衢跃群龙，转见绝足才。驰誉塞四海，致身近三台。凄凉城东宅，岁晚就蒿莱。古来用武地，编简委尘埃。每见儒冠喜，况逢贤路开。祝君如冯公，决科亦崔嵬。终身可师法，正复在轲回。

锦瑟拼音解读：

lián dī xiǎo lù shī ，lián juǎn yīng shēng jí 。yù qǐ bǎ kōng hóu ，rú níng cǎi xián sè 。gū mián chóu bú zhuǎn ，diǎn lèi shēng xiàng jí 。jìng sǎo jiē shàng huā ，fēng lái gèng chuī rù 。
zhǎng chéng yì bà lí shān qǐ ，qín rén duàn niàn hái jū lǐ 。yī hū huò huà wéi hóu wáng ，bì zhī què shì shén xiān zǐ 。hàn jiā gōng diàn shēng jīng jí ，táo yuán qiān shù zhǎng chūn sè 。huā xiāng pò bí táo lí lí ，zhī zài rén jiān rén bú zhī 。mèng zhōng yǒu kè céng yī dào ，wū shě yī shang shū cǎo cǎo 。gǒu zhì jī tún hái zhì shēng ，ruò dù liú nián bú zhī lǎo 。nán huá jiè bì lián tiān qǐ ，rén jiā tíng hù duō liú shuǐ 。hóng bì yāo táo bǎi zhǒng huā ，bú sì fán jiān jǐn hé qǐ 。xiān rén róng mào xián qiě dōu ，jū chù suī pín lè yǒu yú 。lǎo zǐ táo hóng rù shuāng liǎn ，pó rán zhī yǒu yín wéi xū 。xiān jiā nǚ ér duō qiàn yī ，táo huā yí miàn yè yí méi 。lí gōng máo shě luè xiàng sì ，bié yǒu qiáo lì xuán wéi tí 。xiān jun1 míng shì yóu shǔ qín ，xǔ yóu wǎng wǎng péi yóu rén 。lǎo rén shí shàng wèn háng kè ，chuán jīn jǐ shì qín zhī jun1 。wéi yán tiān xià fāng nán běi ，rén lù qiān líng jīng jǐ dé 。jiē shuō lái shí táo shǐ huá ，táo zǐ ér jīn wèi chéng hé 。zǔ lóng wǎng rì qīn céng jiàn ，liù hé lián bīng shì gōng zhàn 。běi chéng zǐ sāi nán lù liáng ，qīng zī wèi zú gòng shū wǎn 。chéng zhī qián shǒu wú liáo shēng ，cè mù yǒu zhū zhèng shì xíng 。pōu xīn bú dú shāng wáng shòu ，dāng shí lùn shā zhū rú shēng 。wǒ běn hé gū yī hé xìng ，bì yì lí xiāng gòng wáng mìng 。shí suǐ yào miáo liáo jiě jī ，jīng nián dǒu jiào chái xiān shèng 。xùn jīn chéng xiàng hú wéi zhě ，zhèn gǔ rú jīn tóng tǔ jū 。jīng qǐ chéng tóu jiǎo diào āi ，dùn jiào lìng rén xiǎo tiān xià 。qín zhèng qiú xiān tú ěr wéi ，bì qín yì fū néng zhì zhī 。hái zhī dào kě wú xīn dé ，xué dào yǒu xīn wú nǎi chī 。
kū zhě jì jiù shí ，shī zhě yì jì shù 。kōng cǐ yī gǔ xīn ，zǎi zhī kě shé zhóu 。xià shān shòu shì jià ，dé liáng bú néng xiǔ 。shuí zhī cǐ shí xīn ，qì sāi kǒu zì hēi 。ān dé rú mǎi chén ，mài xīn yǒu shí zú 。
chén bō yì mù shēn míng bó ，wǎng gǔ lái jīn kōng chū méi 。xǐ jun1 xiàng jiàn huà dān jīng ，qǐ wǒ líng yún è qiān mò 。wǒ shēng sù fá ér nǚ zī ，miàn shàng chán yán sǒng shān gǔ 。shǎo nián bì dì dōng hǎi yú ，jià zhú biān máo jiǎn jīng jí 。bái yún wéi wǒ kāi shān róng ，qīng fēng wéi wǒ xiáng zhēn yù 。xuán shǔ qún kòu jìn ōu rǎng ，cuì chū qīng píng bì dān shì 。fēng chén hòng dòng shí yú nián ，líng fǔ zhī tián jiàn wú méi 。féng jun1 zōng jì lèi qiū péng ，yí wǒ dāo guī yán suì yuè 。hé dāng héng shuò jìng huán qū ，tóng zǐ shān jū lùn dān jué 。
jī xuě é méi lù ，sān nián miǎo qù hóng 。mín jiāng wéi yǒu làng ，wū xiá zhī wén fēng 。jīng jué xī sēng yǔ ，chóu shēn tài shǐ tǒng 。zǐ zhān dìng bú sǐ ，wú yǐ liào tiān gōng 。
xún biàn jiāng nán lù 。zhī yǒu bān bān yě jú 。méi huā bú yù wǒ xīn bēi ，yī zhī dé jiàn ，biàn shì yī nián zú 。wēi xiāng lái zì héng wǎng zhú 。fēi dù hán xī qǔ 。luò lù xún rén jiè wèn ，xiè tā zhǐ xiàng shēn shēn gǔ 。
néng yǐ gōng chéng shū chǒng wèi ，bú jiāng xīn shǎng fù yún xiá 。lín jiān kè sàn sūn hóng gé ，chéng shàng shān yí qǐ jì jiā 。hú dié qíng lián chí àn cǎo ，huáng lí wǎn chū liǔ yuán huā 。rì péi lǐ yě qū wén yuàn ，shuí dào mén shēng gé jiàng shā 。
xiǎo chuāng wǔ zhěn mèng chū xǐng ，tè tè lái xún chūn jìng háng 。qíng rì nuǎn fēng wú sú kè ，àn jīn liǔ dǐ tīng xīn yīng 。
xī zài féng dāng shì ，qǐ jiā guàn lún kuí 。tiān qú yuè qún lóng ，zhuǎn jiàn jué zú cái 。chí yù sāi sì hǎi ，zhì shēn jìn sān tái 。qī liáng chéng dōng zhái ，suì wǎn jiù hāo lái 。gǔ lái yòng wǔ dì ，biān jiǎn wěi chén āi 。měi jiàn rú guàn xǐ ，kuàng féng xián lù kāi 。zhù jun1 rú féng gōng ，jué kē yì cuī wéi 。zhōng shēn kě shī fǎ ，zhèng fù zài kē huí 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

锦瑟相关翻译

⑧新月：阴历每月初出的弯形月亮。
⑶拨：划动。

锦瑟相关赏析

诗言志，词言情。然而这首词却独树一帜，以词进行讽刺，在唐宋词也极为鲜见，但在讽喻中不见尖酸刻薄，艺术表现力极强，是一朵散发异香的奇葩。这首词讽喻当时世道。南宋景定年间，奸臣贾似道当权，其谗毁宰相吴潜，使之被贬循州，并其后将其毒死。贾似道继为宰相，终日淫乐，不料事有偶然，德祐元年，贾与元军作战失利逃跑，也恰恰被罢贬循，且也是在循州被县尉郑虎臣锺杀于木棉庵。前后十五年如此巧合，因此作者抓住这点对贾似道的鞭挞。嘲讽和对弄权者的正色告诫，语言含蓄，但语意却是极其尖锐的。
本篇作者段成己 初仕于金，入元后遁迹龙门山中，不事新朝，其节为士林推重。此词歌咏遗民的隐居生活，表现了词人傲世独立的精神气质。

作者介绍

罗茂良 罗茂良，号竹谷，庐陵（今江西吉安）人。大经父。与杨长孺、曾三异相唱和。事见《鹤林玉露》甲编卷二、六，乙编卷五，《象台首末》卷三。今录诗三首。