过秦论

过秦论原文：

忆我为儿时，家塾在堂隅。日昳读书罢，归时慈母娱。八岁就外傅，《鲁论》初咿唔。九岁五经毕，文义颇不疏。十岁读《礼经》，古句忘崎岖。十一背慈训，茕茕失母乌。十二出门游，奔走能跨驴。是时从大人，来往神愉愉。大人授《孝经》，命儿自写书。儿写书不成，满纸如墨猪。左右反覆视，心气惨不舒。低头清泪落，仰头但嗟吁。大人顾谓儿，儿心一何愚。写书非大难，儿心姑徐徐。心定手不误，尔盍仰视予。侵晨执笔写，写成日裁晡。儿乃破涕笑，喜笑东西趋。取书呼儿来，此书义当摅。读书读其义，此书学根株。儿默听此教，跪受当前除。朝夕执书读，爱重同球图。读罢藏之笥，亵见惧点污。儿今又写书，写书忽痛呼。儿有六岁儿，儿已十年孤。昔时一卷书，岁时常宝储。今日写此帙，吞声泪沾裾。昔写今亦写，今日迥自殊。昔泣今亦泣，两泣不相如。昔写虽丑恶，嬉戏称凤雏。今写好似昔，谁与正瑕瑜。昔泣实恃爱，貌郁神不痡。今泣复何益，泪眼空为枯。哀哉一卷书，写罢还踟蹰。儿亦呼其儿，学不在五车。但求孝悌性，敬爱理不虚。亦不在荣达，名誉播九区。但求守吾身，战战保发肤。儿有弱小甥，神采清且都。七岁痛陟岵，似续守门闾。此书大义在，此诗非烦纡。儿复呼其儿，试诵与尔姑。尔姑闻此诗，哀痛犹茹茶。尔内外兄弟，敬谨相友于。立身与显亲，毋苦不肖吾。
宫锦绣为衣，青骢白玉蹄。官迁五岭外，路出大江西。草堂旧在雩阳郭，便道还家意偏乐。水色山光泻向人，紫葵黄菊嗟非昨。手持宪节重，肃肃念王程。声驰白简飞霜厉，气压黄茅瘴雾清。只今疮痍极边土，宵旰忧勤荷明主。未须搏击策殊勋，好尽怀绥副当宁。
日暮蛛丝动，月暗萤火明。方兹步庭户，浩然怀友生。友生将东归，泛若赴海鲸。已从龙门出，不慕朱鳖轻。朱鳖过吴洲，飞飞就东瀛。沉浮未可问，名有万里程。须忧小水鲂，劳劳将尾赬。
玉涧水，清且深，流不息，穷古今。山头雨歇百谷聚，白虹一道来沈沈。涧傍老人眼双碧，手弄涧泉坐白石。泉流到海几清浅，明年花甲从头转。酿涧水，作春醅，采涧芹，荐寿杯。沐浴饮食无凶菑，此中自可度千岁，何必跨鹤游蓬莱。
昔我游漳河，遘子结欢好。穆生携其醴，邃古恣搜讨。及乎承平日，子壮予亦老。朔风吹飞藿，倏忽辞中道。为合长苦晚，为别长苦早。蒲柳不待冬，引分就枯槁。寄言和氏璧，斯世方共宝。为照当有时，有光且自葆。
云萧萧，草摇摇，风吹黄沙昏泬寥。胡儿满窟卧寒日，卓旗系马人一疋。夜来烽火连篝起，银鹘呼兵捷如鬼。齐集弓刀上陇行，犬噪狐嗥绕空垒。羌人钞暴为常事，见敌不争收若雨。自高声势叙边功，岁岁年年皆一同。将军玩寇五原上，朝廷不知但推赏。

过秦论拼音解读：

yì wǒ wéi ér shí ，jiā shú zài táng yú 。rì yì dú shū bà ，guī shí cí mǔ yú 。bā suì jiù wài fù ，《lǔ lùn 》chū yī én 。jiǔ suì wǔ jīng bì ，wén yì pō bú shū 。shí suì dú 《lǐ jīng 》，gǔ jù wàng qí qū 。shí yī bèi cí xùn ，qióng qióng shī mǔ wū 。shí èr chū mén yóu ，bēn zǒu néng kuà lǘ 。shì shí cóng dà rén ，lái wǎng shén yú yú 。dà rén shòu 《xiào jīng 》，mìng ér zì xiě shū 。ér xiě shū bú chéng ，mǎn zhǐ rú mò zhū 。zuǒ yòu fǎn fù shì ，xīn qì cǎn bú shū 。dī tóu qīng lèi luò ，yǎng tóu dàn jiē yù 。dà rén gù wèi ér ，ér xīn yī hé yú 。xiě shū fēi dà nán ，ér xīn gū xú xú 。xīn dìng shǒu bú wù ，ěr hé yǎng shì yǔ 。qīn chén zhí bǐ xiě ，xiě chéng rì cái bū 。ér nǎi pò tì xiào ，xǐ xiào dōng xī qū 。qǔ shū hū ér lái ，cǐ shū yì dāng shū 。dú shū dú qí yì ，cǐ shū xué gēn zhū 。ér mò tīng cǐ jiāo ，guì shòu dāng qián chú 。cháo xī zhí shū dú ，ài zhòng tóng qiú tú 。dú bà cáng zhī sì ，xiè jiàn jù diǎn wū 。ér jīn yòu xiě shū ，xiě shū hū tòng hū 。ér yǒu liù suì ér ，ér yǐ shí nián gū 。xī shí yī juàn shū ，suì shí cháng bǎo chǔ 。jīn rì xiě cǐ zhì ，tūn shēng lèi zhān jū 。xī xiě jīn yì xiě ，jīn rì jiǒng zì shū 。xī qì jīn yì qì ，liǎng qì bú xiàng rú 。xī xiě suī chǒu è ，xī xì chēng fèng chú 。jīn xiě hǎo sì xī ，shuí yǔ zhèng xiá yú 。xī qì shí shì ài ，mào yù shén bú pū 。jīn qì fù hé yì ，lèi yǎn kōng wéi kū 。āi zāi yī juàn shū ，xiě bà hái chí chú 。ér yì hū qí ér ，xué bú zài wǔ chē 。dàn qiú xiào tì xìng ，jìng ài lǐ bú xū 。yì bú zài róng dá ，míng yù bō jiǔ qū 。dàn qiú shǒu wú shēn ，zhàn zhàn bǎo fā fū 。ér yǒu ruò xiǎo shēng ，shén cǎi qīng qiě dōu 。qī suì tòng zhì hù ，sì xù shǒu mén lǘ 。cǐ shū dà yì zài ，cǐ shī fēi fán yū 。ér fù hū qí ér ，shì sòng yǔ ěr gū 。ěr gū wén cǐ shī ，āi tòng yóu rú chá 。ěr nèi wài xiōng dì ，jìng jǐn xiàng yǒu yú 。lì shēn yǔ xiǎn qīn ，wú kǔ bú xiāo wú 。
gōng jǐn xiù wéi yī ，qīng cōng bái yù tí 。guān qiān wǔ lǐng wài ，lù chū dà jiāng xī 。cǎo táng jiù zài yú yáng guō ，biàn dào hái jiā yì piān lè 。shuǐ sè shān guāng xiè xiàng rén ，zǐ kuí huáng jú jiē fēi zuó 。shǒu chí xiàn jiē zhòng ，sù sù niàn wáng chéng 。shēng chí bái jiǎn fēi shuāng lì ，qì yā huáng máo zhàng wù qīng 。zhī jīn chuāng yí jí biān tǔ ，xiāo gàn yōu qín hé míng zhǔ 。wèi xū bó jī cè shū xūn ，hǎo jìn huái suí fù dāng níng 。
rì mù zhū sī dòng ，yuè àn yíng huǒ míng 。fāng zī bù tíng hù ，hào rán huái yǒu shēng 。yǒu shēng jiāng dōng guī ，fàn ruò fù hǎi jīng 。yǐ cóng lóng mén chū ，bú mù zhū biē qīng 。zhū biē guò wú zhōu ，fēi fēi jiù dōng yíng 。chén fú wèi kě wèn ，míng yǒu wàn lǐ chéng 。xū yōu xiǎo shuǐ fáng ，láo láo jiāng wěi chēng 。
yù jiàn shuǐ ，qīng qiě shēn ，liú bú xī ，qióng gǔ jīn 。shān tóu yǔ xiē bǎi gǔ jù ，bái hóng yī dào lái shěn shěn 。jiàn bàng lǎo rén yǎn shuāng bì ，shǒu nòng jiàn quán zuò bái shí 。quán liú dào hǎi jǐ qīng qiǎn ，míng nián huā jiǎ cóng tóu zhuǎn 。niàng jiàn shuǐ ，zuò chūn pēi ，cǎi jiàn qín ，jiàn shòu bēi 。mù yù yǐn shí wú xiōng zī ，cǐ zhōng zì kě dù qiān suì ，hé bì kuà hè yóu péng lái 。
xī wǒ yóu zhāng hé ，gòu zǐ jié huān hǎo 。mù shēng xié qí lǐ ，suì gǔ zì sōu tǎo 。jí hū chéng píng rì ，zǐ zhuàng yǔ yì lǎo 。shuò fēng chuī fēi huò ，shū hū cí zhōng dào 。wéi hé zhǎng kǔ wǎn ，wéi bié zhǎng kǔ zǎo 。pú liǔ bú dài dōng ，yǐn fèn jiù kū gǎo 。jì yán hé shì bì ，sī shì fāng gòng bǎo 。wéi zhào dāng yǒu shí ，yǒu guāng qiě zì bǎo 。
yún xiāo xiāo ，cǎo yáo yáo ，fēng chuī huáng shā hūn jué liáo 。hú ér mǎn kū wò hán rì ，zhuó qí xì mǎ rén yī yǎ 。yè lái fēng huǒ lián gōu qǐ ，yín gǔ hū bīng jié rú guǐ 。qí jí gōng dāo shàng lǒng háng ，quǎn zào hú háo rào kōng lěi 。qiāng rén chāo bào wéi cháng shì ，jiàn dí bú zhēng shōu ruò yǔ 。zì gāo shēng shì xù biān gōng ，suì suì nián nián jiē yī tóng 。jiāng jun1 wán kòu wǔ yuán shàng ，cháo tíng bú zhī dàn tuī shǎng 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

过秦论相关翻译

①谗言：毁谤的话。迁客：被贬职调往边远地方的官。
⑶秋收：一作“秋成”。子：指粮食颗粒。

过秦论相关赏析

内容结构
小令依据内在的情绪可分为前后两部分。前二句写采莲人的热闹，“夜如何，有人独上江楼卧”作过渡，后两句写了独上江楼之人的寂寥与惆长。
这是《诗经》中最简短的篇章之一，文句虽简单，但在《周颂》中地位却较重要：它是歌颂文王武功的祭祀乐舞的歌辞，通过模仿（所谓“象”）其外在的征战姿态来表现其内在的武烈精神。按《雅》、《颂》之诗，称扬文王多以文德，赞美其武功，那就显得意义非同一般了。

作者介绍

李深 李深，字士达，兵部郎中、衢州刺史。诗四首。