送别诗

送别诗原文：

伊伯庸之末冑兮，谅皇直之屈原。云余肇祖于高阳兮，惟楚怀之婵连。原生受命于贞节兮，鸿永路有嘉名。齐名字于天地兮，并光明于列星。吸精粹而吐氛浊兮，横邪世而不取容。行叩诚而不阿兮，遂见排而逢谗。后听虚而黜实兮，不吾理而顺情。肠愤悁而含怒兮，志迁蹇而左倾。心惝慌其不我与兮，躬速速其不吾亲。辞灵修而陨志兮，吟泽畔之江滨。椒桂罗以颠覆兮，有竭信而归诚。谗夫蔼蔼而漫著兮，曷其不舒予情。始结言于庙堂兮，信中涂而叛之。怀兰蕙与衡芷兮，行中壄而散之。声哀哀而怀高丘兮，心愁愁而思旧邦。愿承閒而自恃兮，径淫曀而道
忆昨天南独倚楼，德星烱烱夜悠悠。贾生名重醇儒列，韩愈才高博士流。老去囊中无长物，由来皮里有春秋。他年禁直皇居近，天禄书多待校雠。
肇举明禋预戒期，请临斋殿御帘帷。廊头万旅皆花帽，殿下千官尽绛衣。玉略时严三岁礼，庆霄遥望五云飞。小臣头白供笾豆，亲见虞廷览德辉。
春波涨酦醅，绿净疑染黛。神女昔江皋，玩珠仍解佩。沙光射目明，浪影摇风碎。乐哉今日游，放溜舞滂湃。华觞挹空阔，叠鼓助击汰。仰视白铜堤，岑楼飞綵绘。游女凭危栏，纷若五家队。真想谢窘拘，意有千里快。远岸指烟蓝，飞流罗水硙。尚想竞渡时，千船唱何在。
真人仙去久，洞穴尚谽{含牙}。殿滴空嵓雨，廊穿别嶂霞。对门孤石峭，开牖乱峰斜。欲跨蟾蜍背，腾空采月华。
空山产桐梓，拟作膝上琴。琴成不他饰，种漆江之浔。独无徽将轸，何以发商音。但得独茧蚕，饲之扶桑阴。烹鱼腹有胶，不患海水深。
无奈落叶何，纷纷满衰草。疾来无气力，拥户不能扫。欲访云外人，都迷上山道。
精庐重构傍南墩，乡里衣冠重德门。四面好山流翠近，百年乔木向春繁。曾闻藜杖干星象，剩贮芸香待子孙。今日无心云出岫，甘霖千里逐朱轓。
尘波溢目深溟渤，往古来今空出没。喜君相见话丹经，起我凌云恶阡陌。我生素乏儿女姿，面上巉岩耸山骨。少年避地东海隅，架竹编茅剪荆棘。白云为我开山容，清风为我翔真域。旋属群寇近敺攘，淬出青萍闭丹室。风尘澒洞十余年，灵府芝田渐芜没。逢君踪迹类秋蓬，遗我刀圭延岁月。何当横槊静寰区，同子山居论丹诀。
无涯词伯久驰名，寄我新诗字字清。灵运池边春草绿，滕王阁外浦云生。九霄风雨惊龙跃，一曲箫韶听凤鸣。安得沧洲同结舍，尽将花鸟写春情。

送别诗拼音解读：

yī bó yōng zhī mò zhòu xī ，liàng huáng zhí zhī qū yuán 。yún yú zhào zǔ yú gāo yáng xī ，wéi chǔ huái zhī chán lián 。yuán shēng shòu mìng yú zhēn jiē xī ，hóng yǒng lù yǒu jiā míng 。qí míng zì yú tiān dì xī ，bìng guāng míng yú liè xīng 。xī jīng cuì ér tǔ fēn zhuó xī ，héng xié shì ér bú qǔ róng 。háng kòu chéng ér bú ā xī ，suí jiàn pái ér féng chán 。hòu tīng xū ér chù shí xī ，bú wú lǐ ér shùn qíng 。cháng fèn yuān ér hán nù xī ，zhì qiān jiǎn ér zuǒ qīng 。xīn chǎng huāng qí bú wǒ yǔ xī ，gōng sù sù qí bú wú qīn 。cí líng xiū ér yǔn zhì xī ，yín zé pàn zhī jiāng bīn 。jiāo guì luó yǐ diān fù xī ，yǒu jié xìn ér guī chéng 。chán fū ǎi ǎi ér màn zhe xī ，hé qí bú shū yǔ qíng 。shǐ jié yán yú miào táng xī ，xìn zhōng tú ér pàn zhī 。huái lán huì yǔ héng zhǐ xī ，háng zhōng yě ér sàn zhī 。shēng āi āi ér huái gāo qiū xī ，xīn chóu chóu ér sī jiù bāng 。yuàn chéng jiān ér zì shì xī ，jìng yín yì ér dào
yì zuó tiān nán dú yǐ lóu ，dé xīng jiǒng jiǒng yè yōu yōu 。jiǎ shēng míng zhòng chún rú liè ，hán yù cái gāo bó shì liú 。lǎo qù náng zhōng wú zhǎng wù ，yóu lái pí lǐ yǒu chūn qiū 。tā nián jìn zhí huáng jū jìn ，tiān lù shū duō dài xiào chóu 。
zhào jǔ míng yīn yù jiè qī ，qǐng lín zhāi diàn yù lián wéi 。láng tóu wàn lǚ jiē huā mào ，diàn xià qiān guān jìn jiàng yī 。yù luè shí yán sān suì lǐ ，qìng xiāo yáo wàng wǔ yún fēi 。xiǎo chén tóu bái gòng biān dòu ，qīn jiàn yú tíng lǎn dé huī 。
chūn bō zhǎng pō pēi ，lǜ jìng yí rǎn dài 。shén nǚ xī jiāng gāo ，wán zhū réng jiě pèi 。shā guāng shè mù míng ，làng yǐng yáo fēng suì 。lè zāi jīn rì yóu ，fàng liū wǔ pāng pài 。huá shāng yì kōng kuò ，dié gǔ zhù jī tài 。yǎng shì bái tóng dī ，cén lóu fēi cǎi huì 。yóu nǚ píng wēi lán ，fēn ruò wǔ jiā duì 。zhēn xiǎng xiè jiǒng jū ，yì yǒu qiān lǐ kuài 。yuǎn àn zhǐ yān lán ，fēi liú luó shuǐ wèi 。shàng xiǎng jìng dù shí ，qiān chuán chàng hé zài 。
zhēn rén xiān qù jiǔ ，dòng xué shàng hān {hán yá }。diàn dī kōng yán yǔ ，láng chuān bié zhàng xiá 。duì mén gū shí qiào ，kāi yǒu luàn fēng xié 。yù kuà chán chú bèi ，téng kōng cǎi yuè huá 。
kōng shān chǎn tóng zǐ ，nǐ zuò xī shàng qín 。qín chéng bú tā shì ，zhǒng qī jiāng zhī xún 。dú wú huī jiāng zhěn ，hé yǐ fā shāng yīn 。dàn dé dú jiǎn cán ，sì zhī fú sāng yīn 。pēng yú fù yǒu jiāo ，bú huàn hǎi shuǐ shēn 。
wú nài luò yè hé ，fēn fēn mǎn shuāi cǎo 。jí lái wú qì lì ，yōng hù bú néng sǎo 。yù fǎng yún wài rén ，dōu mí shàng shān dào 。
jīng lú zhòng gòu bàng nán dūn ，xiāng lǐ yī guàn zhòng dé mén 。sì miàn hǎo shān liú cuì jìn ，bǎi nián qiáo mù xiàng chūn fán 。céng wén lí zhàng gàn xīng xiàng ，shèng zhù yún xiāng dài zǐ sūn 。jīn rì wú xīn yún chū xiù ，gān lín qiān lǐ zhú zhū fān 。
chén bō yì mù shēn míng bó ，wǎng gǔ lái jīn kōng chū méi 。xǐ jun1 xiàng jiàn huà dān jīng ，qǐ wǒ líng yún è qiān mò 。wǒ shēng sù fá ér nǚ zī ，miàn shàng chán yán sǒng shān gǔ 。shǎo nián bì dì dōng hǎi yú ，jià zhú biān máo jiǎn jīng jí 。bái yún wéi wǒ kāi shān róng ，qīng fēng wéi wǒ xiáng zhēn yù 。xuán shǔ qún kòu jìn ōu rǎng ，cuì chū qīng píng bì dān shì 。fēng chén hòng dòng shí yú nián ，líng fǔ zhī tián jiàn wú méi 。féng jun1 zōng jì lèi qiū péng ，yí wǒ dāo guī yán suì yuè 。hé dāng héng shuò jìng huán qū ，tóng zǐ shān jū lùn dān jué 。
wú yá cí bó jiǔ chí míng ，jì wǒ xīn shī zì zì qīng 。líng yùn chí biān chūn cǎo lǜ ，téng wáng gé wài pǔ yún shēng 。jiǔ xiāo fēng yǔ jīng lóng yuè ，yī qǔ xiāo sháo tīng fèng míng 。ān dé cāng zhōu tóng jié shě ，jìn jiāng huā niǎo xiě chūn qíng 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

送别诗相关翻译

①“寂寞”二句：此系对韦庄调寄《应天长》二词中有关语句的隐括和新变。
②吴宫：三国时孙吴曾于金陵建都筑宫。晋代：指东晋，南渡后也建都于金陵。衣冠：指的是东晋文学家郭璞的衣冠冢。现今仍在南京玄武湖公园内。一说指当时豪门世族。衣冠：士大夫的穿戴，借指士大夫、官绅。成古丘：晋明帝当年为郭璞修建的衣冠冢豪华一时，然而到了唐朝诗人来看的时候，已经成为一个丘壑了。现今这里被称为郭璞墩，位于南京玄武湖公园内。

送别诗相关赏析

下片通过写柔奴的北归，刻画其内在美。换头承上启下，先勾勒她的神态容貌：“万里归来颜愈少。”岭南艰苦的生活她甘之如饴，心情舒畅，归来后容光焕发，更显年轻。“年愈少”多少带有夸张的成分，洋溢着词人赞美历险若夷的女性的热情。“微笑”二字，写出了柔奴在归来后的欢欣中透露出的度过艰难岁月的自豪感。“笑时犹带岭梅香”，表现出浓郁的诗情，既写出了她北归时经过大庾岭的情况，又以斗霜傲雪的岭梅喻人，赞美柔奴克服困难的坚强意志，为下边她的答话作了铺垫。

作者介绍

刘澜 刘澜（公元？年至一二七六年），字声源，号让村，天台人。生年不详卒于宋端宗景炎元年，即公元一二七六年卒。尝为道士，还俗。举唐诗，有所悟。干谒无所成。澜亦能词，绝妙好词中录存三首。