白马篇

白马篇原文：

伊伯庸之末冑兮，谅皇直之屈原。云余肇祖于高阳兮，惟楚怀之婵连。原生受命于贞节兮，鸿永路有嘉名。齐名字于天地兮，并光明于列星。吸精粹而吐氛浊兮，横邪世而不取容。行叩诚而不阿兮，遂见排而逢谗。后听虚而黜实兮，不吾理而顺情。肠愤悁而含怒兮，志迁蹇而左倾。心惝慌其不我与兮，躬速速其不吾亲。辞灵修而陨志兮，吟泽畔之江滨。椒桂罗以颠覆兮，有竭信而归诚。谗夫蔼蔼而漫著兮，曷其不舒予情。始结言于庙堂兮，信中涂而叛之。怀兰蕙与衡芷兮，行中壄而散之。声哀哀而怀高丘兮，心愁愁而思旧邦。愿承閒而自恃兮，径淫曀而道
尝读大禹书，导河始积石。神功洵巨哉，两山如削壁。疑是鬼斧凿，疑是巨灵擘。余来千载后，山势犹如昔。烟岚郁不开，与天常咫尺。下瞰黄河流，风翻雪浪白。涛声如怒雷，奔腾何迅疾。我欲溯其源，星宿杳难即。我欲登昆崙，举头惟瞑色。君不见此地当年吐谷浑，汉魏以来常反侧。而今四海颂升平，羌戎稽颡烽烟息。车书一统尽朝宗，此山此木互西域。
两叶愁眉愁不开，独含惆怅上层台。碧云空断雁行处，红叶已凋人未来。塞外音书无信息，道傍车马起尘埃。功名待寄凌烟阁，力尽辽城不肯回。
川程极目渺空波，送尔归舟奈别何。南国音书须早寄，江湖春雁已无多。
乾坤爻体两相缠。绕造化机权。刚柔变态分动静，斡生成、运契周天。日月阴阳匹配，聚戊室，镇团圆。两情将养入琼田。?玉雪团团。占得长生曹溪路，向五湖、四海留连。领略尊禅祖意，抱真乐，复便便。
月缺还复盈，木枯还复荣。如何泉下客，一死无重生。芳筵列时彦，栖栖见遗兄。昔同宾荐来，双璧价连城。今为失侣雁，徘徊哀且鸣。存亡一兴感，四座尽沾缨。孤坟背山郭，宿草萋以萦。死者亦何知，绻兹骨肉情。长歌欲相慰，弥使心怦怦。
珊瑚石亚玉琅玕，摇曳云稍翠色寒。疑是朝真仙佩响，清音缥缈碧云端。
慈颜幽翳杳难知，风雪孤村遍访之。极浦空江泥滑滑，荒冈断垄冢累累。那知恍惚魂归夜，正是呼号泪尽时。孝格皇天吾岂敢，聊同乌鸟报恩私。

白马篇拼音解读：

yī bó yōng zhī mò zhòu xī ，liàng huáng zhí zhī qū yuán 。yún yú zhào zǔ yú gāo yáng xī ，wéi chǔ huái zhī chán lián 。yuán shēng shòu mìng yú zhēn jiē xī ，hóng yǒng lù yǒu jiā míng 。qí míng zì yú tiān dì xī ，bìng guāng míng yú liè xīng 。xī jīng cuì ér tǔ fēn zhuó xī ，héng xié shì ér bú qǔ róng 。háng kòu chéng ér bú ā xī ，suí jiàn pái ér féng chán 。hòu tīng xū ér chù shí xī ，bú wú lǐ ér shùn qíng 。cháng fèn yuān ér hán nù xī ，zhì qiān jiǎn ér zuǒ qīng 。xīn chǎng huāng qí bú wǒ yǔ xī ，gōng sù sù qí bú wú qīn 。cí líng xiū ér yǔn zhì xī ，yín zé pàn zhī jiāng bīn 。jiāo guì luó yǐ diān fù xī ，yǒu jié xìn ér guī chéng 。chán fū ǎi ǎi ér màn zhe xī ，hé qí bú shū yǔ qíng 。shǐ jié yán yú miào táng xī ，xìn zhōng tú ér pàn zhī 。huái lán huì yǔ héng zhǐ xī ，háng zhōng yě ér sàn zhī 。shēng āi āi ér huái gāo qiū xī ，xīn chóu chóu ér sī jiù bāng 。yuàn chéng jiān ér zì shì xī ，jìng yín yì ér dào
cháng dú dà yǔ shū ，dǎo hé shǐ jī shí 。shén gōng xún jù zāi ，liǎng shān rú xuē bì 。yí shì guǐ fǔ záo ，yí shì jù líng bò 。yú lái qiān zǎi hòu ，shān shì yóu rú xī 。yān lán yù bú kāi ，yǔ tiān cháng zhǐ chǐ 。xià kàn huáng hé liú ，fēng fān xuě làng bái 。tāo shēng rú nù léi ，bēn téng hé xùn jí 。wǒ yù sù qí yuán ，xīng xiǔ yǎo nán jí 。wǒ yù dēng kūn lún ，jǔ tóu wéi míng sè 。jun1 bú jiàn cǐ dì dāng nián tǔ gǔ hún ，hàn wèi yǐ lái cháng fǎn cè 。ér jīn sì hǎi sòng shēng píng ，qiāng róng jī sǎng fēng yān xī 。chē shū yī tǒng jìn cháo zōng ，cǐ shān cǐ mù hù xī yù 。
liǎng yè chóu méi chóu bú kāi ，dú hán chóu chàng shàng céng tái 。bì yún kōng duàn yàn háng chù ，hóng yè yǐ diāo rén wèi lái 。sāi wài yīn shū wú xìn xī ，dào bàng chē mǎ qǐ chén āi 。gōng míng dài jì líng yān gé ，lì jìn liáo chéng bú kěn huí 。
chuān chéng jí mù miǎo kōng bō ，sòng ěr guī zhōu nài bié hé 。nán guó yīn shū xū zǎo jì ，jiāng hú chūn yàn yǐ wú duō 。
qián kūn yáo tǐ liǎng xiàng chán 。rào zào huà jī quán 。gāng róu biàn tài fèn dòng jìng ，wò shēng chéng 、yùn qì zhōu tiān 。rì yuè yīn yáng pǐ pèi ，jù wù shì ，zhèn tuán yuán 。liǎng qíng jiāng yǎng rù qióng tián 。?yù xuě tuán tuán 。zhàn dé zhǎng shēng cáo xī lù ，xiàng wǔ hú 、sì hǎi liú lián 。lǐng luè zūn chán zǔ yì ，bào zhēn lè ，fù biàn biàn 。
yuè quē hái fù yíng ，mù kū hái fù róng 。rú hé quán xià kè ，yī sǐ wú zhòng shēng 。fāng yàn liè shí yàn ，qī qī jiàn yí xiōng 。xī tóng bīn jiàn lái ，shuāng bì jià lián chéng 。jīn wéi shī lǚ yàn ，pái huái āi qiě míng 。cún wáng yī xìng gǎn ，sì zuò jìn zhān yīng 。gū fén bèi shān guō ，xiǔ cǎo qī yǐ yíng 。sǐ zhě yì hé zhī ，quǎn zī gǔ ròu qíng 。zhǎng gē yù xiàng wèi ，mí shǐ xīn pēng pēng 。
shān hú shí yà yù láng gān ，yáo yè yún shāo cuì sè hán 。yí shì cháo zhēn xiān pèi xiǎng ，qīng yīn piāo miǎo bì yún duān 。
cí yán yōu yì yǎo nán zhī ，fēng xuě gū cūn biàn fǎng zhī 。jí pǔ kōng jiāng ní huá huá ，huāng gāng duàn lǒng zhǒng lèi lèi 。nà zhī huǎng hū hún guī yè ，zhèng shì hū hào lèi jìn shí 。xiào gé huáng tiān wú qǐ gǎn ，liáo tóng wū niǎo bào ēn sī 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

白马篇相关翻译

③　　臆断：根据主观猜测来判断。臆，胸。殆：大概。终：终究。渔工水师：渔人（和）船工。言：指用文字表述、记载。此世所以不传也：这（就是）世上没有流传下来（石钟山得名由来）的缘故。陋者：浅陋的人。以斧斤考击而求之：用斧头敲打石头的办法来寻求（石钟山得名的）原因。考，敲击。实：指事情的真相。
③新粉：指竹子刚生长出来，竹节周围带有的白色的茸粉。故衣：指莲花败叶。
⑩赧：原指因害羞而脸红。这里是指炉火映红人脸。
①寂寞：寂静无声，沉寂。柴扉：柴门。亦指贫寒的家园。落晖：夕阳，夕照。

白马篇相关赏析

“道是梨花不是。道是杏花不是。”发端二句飘然而至，虽明白如话，但决非一览无味，须细加玩味。词人连用梨花、杏花比拟，可知所咏之物为花。道是梨花——却不是，道是杏花——也不是，则此花乍一看去，极易被误认为梨花，又极易被误认为杏花。仔细一看，却并非梨花，也并非杏花。因此可知此花之色，有如梨花之白，又有如杏花之红。
最后一句，“而今触绪添愁”，点明玉人已殒，睹物思人，触绪添愁的主旨，而词人本就相思无绪的心怀，此时也就愈益伤情彻骨，无法排遣了。

作者介绍

石安民 石安民，生卒年待考。宋代官吏。字惠叔,广西桂林人。宋绍兴十五年（1145）进士,曾任象州判官,执法严明,决狱明恕。后分教廉、藤二州,提倡德教,文风大振。早年曾从沈晦、胡寅游，受知于张浚。能文善诗,博学多能,与其弟安行、安时并称"三石"。后知吉阳军,未赴而卒。著有《惠叔文集》。