同声歌

同声歌原文：

爱玩日已久，开笼为驯故。点臆雪花圆，连袪浪纹素。钩辀格磔鸣，
且乐生前一杯酒，何须身后千载名？
圣皇御极治化明，海波不动边尘清。雕题椎髻尽入觐，卉裳毳服咸来庭。迢迢西域尤诚至，职贡依时无或替。圣心眷彼勤渠情，特选才贤充报使。地官主事关中英，年青貌伟襟怀宏。往时两度使绝域，能声妙誉人咸称。今来再乘皇华节，晓驾輶轩行紫陌。绣衣郁郁飘天香，四牡騑騑拖锦绁。暮春三月杨飞花，此时准拟过流沙。宣威不挂义阳剑，通道宁藉张骞槎。高昌康居聊尔适，鄯善月支暂焉息。星轺直驻于阗城，天诏须颁大宛国。大宛有马皆龙驹，于阗有玉皆璠玙。皇恩遍布戎夷悦，合辞入贡当何如。黄琮苍璧千金直，騄駬骅骝五花饰。想当旌旆言还时，蕃使纷纷随辙迹。戎王祖道穹庐高，蛮儿旋舞翻葡萄。笳声吹落关山月，节旄振耀蟠花袍。花袍不染流沙土，文采曾沾天上雨。归来拂拭当彤墀，百拜欢呼谒明主。主心悦怿嘉忠勤，隆隆恩宠应无伦。愿言努力重努力，汉廷不负班将军。
一生踪迹在烟霞，不植条桑不种麻。翠柏斫来青带叶，古藤担去紫垂花。歌长时引猿窥穴，归晚常乘月到家。笔指云山为活计，那须卮酒祝篝车。
碧山丹房早起翠蓬一壶天地小，又是邯郸道。寻真客到来，梦短人惊觉，冷冷玉望松月晓。张子坚运判席上三首功名壮年今皓首，拣得溪山秀。清霜紫蟹肥，细雨黄花瘦，床头一壶新糯酒。去来去来归去来，菊老青松在。生前酒一杯，死后名千载，淮阴侯不如彭泽宰。云岩隐居安乐窝，尽把陶诗和。村醪蜜样甜，山栗拳来大，梅窗一炉松叶火。
何得清时便挂冠，归来高卧水云间。一轮白日易催老，百斛明珠难买閒。行止尽将随野鹤，生涯都付与青山。庭前乌影高三丈，见说朱扉尚闭关。
王导牛车出帝畿，天颜归觐曙光微。西风却扇尘都污，谁见云间一鹤飞。

同声歌拼音解读：

ài wán rì yǐ jiǔ ，kāi lóng wéi xùn gù 。diǎn yì xuě huā yuán ，lián qū làng wén sù 。gōu zhōu gé zhé míng ，
qiě lè shēng qián yī bēi jiǔ ，hé xū shēn hòu qiān zǎi míng ？
shèng huáng yù jí zhì huà míng ，hǎi bō bú dòng biān chén qīng 。diāo tí zhuī jì jìn rù jìn ，huì shang cuì fú xián lái tíng 。tiáo tiáo xī yù yóu chéng zhì ，zhí gòng yī shí wú huò tì 。shèng xīn juàn bǐ qín qú qíng ，tè xuǎn cái xián chōng bào shǐ 。dì guān zhǔ shì guān zhōng yīng ，nián qīng mào wěi jīn huái hóng 。wǎng shí liǎng dù shǐ jué yù ，néng shēng miào yù rén xián chēng 。jīn lái zài chéng huáng huá jiē ，xiǎo jià yóu xuān háng zǐ mò 。xiù yī yù yù piāo tiān xiāng ，sì mǔ fēi fēi tuō jǐn xiè 。mù chūn sān yuè yáng fēi huā ，cǐ shí zhǔn nǐ guò liú shā 。xuān wēi bú guà yì yáng jiàn ，tōng dào níng jiè zhāng qiān chá 。gāo chāng kāng jū liáo ěr shì ，shàn shàn yuè zhī zàn yān xī 。xīng yáo zhí zhù yú tián chéng ，tiān zhào xū bān dà wǎn guó 。dà wǎn yǒu mǎ jiē lóng jū ，yú tián yǒu yù jiē fán yú 。huáng ēn biàn bù róng yí yuè ，hé cí rù gòng dāng hé rú 。huáng cóng cāng bì qiān jīn zhí ，lù ěr huá liú wǔ huā shì 。xiǎng dāng jīng pèi yán hái shí ，fān shǐ fēn fēn suí zhé jì 。róng wáng zǔ dào qióng lú gāo ，mán ér xuán wǔ fān pú táo 。jiā shēng chuī luò guān shān yuè ，jiē máo zhèn yào pán huā páo 。huā páo bú rǎn liú shā tǔ ，wén cǎi céng zhān tiān shàng yǔ 。guī lái fú shì dāng tóng chí ，bǎi bài huān hū yè míng zhǔ 。zhǔ xīn yuè yì jiā zhōng qín ，lóng lóng ēn chǒng yīng wú lún 。yuàn yán nǔ lì zhòng nǔ lì ，hàn tíng bú fù bān jiāng jun1 。
yī shēng zōng jì zài yān xiá ，bú zhí tiáo sāng bú zhǒng má 。cuì bǎi zhuó lái qīng dài yè ，gǔ téng dān qù zǐ chuí huā 。gē zhǎng shí yǐn yuán kuī xué ，guī wǎn cháng chéng yuè dào jiā 。bǐ zhǐ yún shān wéi huó jì ，nà xū zhī jiǔ zhù gōu chē 。
bì shān dān fáng zǎo qǐ cuì péng yī hú tiān dì xiǎo ，yòu shì hán dān dào 。xún zhēn kè dào lái ，mèng duǎn rén jīng jiào ，lěng lěng yù wàng sōng yuè xiǎo 。zhāng zǐ jiān yùn pàn xí shàng sān shǒu gōng míng zhuàng nián jīn hào shǒu ，jiǎn dé xī shān xiù 。qīng shuāng zǐ xiè féi ，xì yǔ huáng huā shòu ，chuáng tóu yī hú xīn nuò jiǔ 。qù lái qù lái guī qù lái ，jú lǎo qīng sōng zài 。shēng qián jiǔ yī bēi ，sǐ hòu míng qiān zǎi ，huái yīn hóu bú rú péng zé zǎi 。yún yán yǐn jū ān lè wō ，jìn bǎ táo shī hé 。cūn láo mì yàng tián ，shān lì quán lái dà ，méi chuāng yī lú sōng yè huǒ 。
hé dé qīng shí biàn guà guàn ，guī lái gāo wò shuǐ yún jiān 。yī lún bái rì yì cuī lǎo ，bǎi hú míng zhū nán mǎi jiān 。háng zhǐ jìn jiāng suí yě hè ，shēng yá dōu fù yǔ qīng shān 。tíng qián wū yǐng gāo sān zhàng ，jiàn shuō zhū fēi shàng bì guān 。
wáng dǎo niú chē chū dì jī ，tiān yán guī jìn shǔ guāng wēi 。xī fēng què shàn chén dōu wū ，shuí jiàn yún jiān yī hè fēi 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

同声歌相关翻译

（1）滟（yàn）滟：波光荡漾的样子。
①戏马：即戏马台，位于徐州南。东徐：即徐州。
④随意：任凭。春芳：春天的花草。歇：消散，消失。王孙：原指贵族子弟，后来也泛指隐居的人。留：居。

同声歌相关赏析

“待归来，先指花梢教看，却把心期细问。问因循、赶了青春，怎生意稳？”等他回来后，女主人公心想一定要先指着枝头的花朵让他看，让他明白“花无百日红”的道理，然后再仔细询问他在分别后到底是怎么想的，为何迟迟不归。还要质问他，为什么就这样让大好的青春时光白白浪费。这几句心理描写细腻生动，表现了女主人公爱恨交加的心理状态，设问机灵，俗中有雅，动人心魄。
清朝嘉庆年间，陈舜咨、林启亨曾主讲梅溪书院。林启亨不屑于科举八股，以笃学藏书被乡里推重。后来，瑞安名儒陈黼宸曾在梅溪书院主持讲学。

作者介绍

郑伯英 郑伯英（一一三○～一一一九二），字景元，号归愚翁，永嘉（今浙江温州）人。与兄伯熊齐名，人称大郑公、小郑公。孝宗隆兴元年（一一六三）进士，调秀州判官，自度不能俯仰於时，遂以亲辞，终身不复仕。光宗绍熙三年卒，年六十三。有《归愚翁集》，已佚。事见《水心集》卷一二《归愚翁文集序》、卷二一《郑景元墓志铭》。