柳毅传

柳毅传原文：

彩鹢明朝发，相携此聚筵。槎疑汉作使，人似郭同仙。把酒情何恨，临风思惘然。帝城千万里，望入斗牛边。
百战清胡塞，廿年归汉关。乞身辞北阙，赐第傍南山。铁券勋名远，金丹日月闲。还闻奉朝请，剑履近龙颜。
薛公门下人，公子又相亲。玉佩迎初夜，金壶醉老春。葛衣香有露，罗幕静无尘。更羡风流外，文章是一秦。
尘波溢目深溟渤，往古来今空出没。喜君相见话丹经，起我凌云恶阡陌。我生素乏儿女姿，面上巉岩耸山骨。少年避地东海隅，架竹编茅剪荆棘。白云为我开山容，清风为我翔真域。旋属群寇近敺攘，淬出青萍闭丹室。风尘澒洞十余年，灵府芝田渐芜没。逢君踪迹类秋蓬，遗我刀圭延岁月。何当横槊静寰区，同子山居论丹诀。
赋生期独得，素业守微班。外忝文学知，鸿渐鹓鹭间。内倾水木趣，筑室依近山。晨趋天日晏，夕卧江海闲。松风生坐隅，仙禽舞亭湾。曙云林下客，霁月池上颜。虽曰坐郊园，静默非人寰。时步苍龙阙，宁异白云关。语济岂时顾，默善忘世攀。世网余何触，天涯谪南蛮。回首思洛阳，喟然悲贞艰。旧林日夜远，孤云何时还。
蓬莱山上白云宫，彷佛仙家遇赤松。岁改不妨瑶草绿，春来又见小桃红。丹砂曾问容成子，玉液真传白兔翁。欲把青囊与君说，年来万虑巳成空。
云屏九叠自天开，龙象森严震法雷。莫怪山灵无供养，六时朝礼送青来。
余每观才士之所作，窃有以得其用心。夫放言谴辞，良多变矣，妍蚩好恶，可得而言。每自属文，尤见其情。恒患意不称物，文不逮意。盖非知之难，能之难也。故作《文赋》，以述先士之盛藻，因论作文之利害所由，它日殆可谓曲尽其妙。至于操斧伐柯，虽取则不远，若夫随手之变，良难以辞逮。盖所能言者具于此云。 　　佇中区以玄览，颐情志于典坟。遵四时以叹逝，瞻万物而思纷。悲落叶于劲秋，喜柔条于芳春。心懔懔以怀霜，志眇眇而临云。詠世德之骏烈，诵先人之清芬。游文章之林府，嘉丽藻之彬彬。慨投篇而援笔，聊宣之乎斯文。 　　其始也，皆收视反听，耽思傍讯。精骛八极，心游万仞。其致也，情曈曨而弥鲜，物昭晰而互进。倾群言之沥液、漱六艺之芳润。浮天渊以安流，濯下泉而潜浸。于是沉辞怫悦，若游鱼衔钩，而出重渊之深；浮藻联翩，若翰鸟婴缴，而坠曾云之峻。收百世之阙文，採千载之遗韻。谢朝华于已披，启夕秀于未振。观古今于须臾，抚四海于一瞬。然后选义按部，考辞就班。抱景者咸叩，怀响者毕弹。或因枝以振叶，或沿波而讨源。或本隐以之显，或求易而得难。或虎变而兽扰，或龙见而鸟澜。或妥帖而易施，或岨峿而不安。罄澄心以凝思，眇众虑而为言。笼天地于形内，挫万物于笔端。始躑躅于燥吻，终流离于濡翰。理扶质以立干，文垂条而结繁。信情貌之不差，故每变而在颜。思涉乐其必笑，方言哀而已叹。或操觚以率尔，或含毫而邈然。 　　伊兹事之可乐，固圣贤之可钦。课虚无以责有，叩寂寞而求音。函绵邈于尺素，吐滂沛乎寸心。言恢之而弥广，思按之而逾深。播芳蕤之馥馥，发青条之森森。粲风飞而猋竖，郁云起乎翰林。 　　体有万殊，物无一量。纷纭挥霍，形难为状。辞程才以效伎，意司契而为匠。在有无而僶俛，当浅深而不让。虽离方而遯圆，期穷形而尽相。故夫夸目者尚奢，惬心者贵当。言穷者无隘，论达者唯旷。 　　诗缘情而绮靡，赋体物而浏亮。碑披文以相质，诔缠绵而悽怆。铭博约而温润，箴顿挫而清壮。颂优游以彬蔚，论精微而朗畅。奏平徹以闲雅，说炜晔而谲诳。虽区分之在兹，亦禁邪而制放。要辞达而理举，故无取乎冗长。 　　其为物也多姿，其为体也屡迁；其会意也尚巧，其遣言也贵妍。暨音声之迭代，若五色之相宣。虽逝止之无常，故崎錡而难便。苟达变而相次，犹开流以纳泉；如失机而后会，恒操末以续颠。谬玄黄之秩叙，故淟涊而不鲜。 　　或仰逼于先条，或俯侵于后章；或辞害而理比，或言顺而意妨。离之则双美，合之则两伤。考殿最于锱铢，定去留于毫芒；苟铨衡之所裁，固应绳其必当。 　　或文繁理富，而意不指适。极无两致，尽不可益。立片言而居要，乃一篇之警策；虽众辞之有条，必待兹而效绩。亮功多而累寡，故取足而不易。 　　或藻思綺合，清丽千眠。炳若缛绣，悽若繁絃。必所拟之不殊，乃闇合乎曩篇。虽杼轴于予怀，忧他人之我先。苟伤廉而愆义，亦虽爱而必捐。 　　或苕发颖竖，离众绝致；形不可逐，响难为系。块孤立而特峙，非常音之所纬。心牢落而无偶，意徘徊而不能揥。石韫玉而山辉，水怀珠而川媚。彼榛楛之勿翦，亦蒙荣于集翠。缀《下里》于《白雪》，吾亦济夫所伟。 　　或讬言于短韻，对穷迹而孤兴，俯寂寞而无友，仰寥廓而莫承；譬偏絃之独张，含清唱而靡应。或寄辞于瘁音，徒靡言而弗华，混妍蚩而成体，累良质而为瑕；象下管之偏疾，故虽应而不和。或遗理以存异，徒寻虚以逐微，言寡情而鲜爱，辞浮漂而不归；犹絃么而徽急，故虽和而不悲。或奔放以谐和，务嘈囋而妖冶，徒悦目而偶俗，故高声而曲下；寤《防露》与桑间，又虽悲而不雅。或清虚以婉约，每除烦而去滥，阙大羹之遗味，同朱絃之清氾；虽一唱而三叹，固既雅而不艳。 　　若夫丰约之裁，俯仰之形，因宜适变，曲有微情。或言拙而喻巧，或理朴而辞轻；或袭故而弥新，或沿浊而更清；或览之而必察，或研之而后精。譬犹舞者赴节以投袂，歌者应絃而遣声。是盖轮扁所不得言，故亦非华说之所能精。 　　普辞条与文律，良余膺之所服。练世情之常尤，识前脩之所淑。虽发于巧心，或受蚩于拙目。彼琼敷与玉藻，若中原之有菽。同橐籥之罔穷，与天地乎并育。虽纷蔼于此世，嗟不盈于予掬。患挈缾之屡空，病昌言之难属。故踸踔于短垣，放庸音以足曲。恒遗恨以终篇，岂怀盈而自足？惧蒙尘于叩缶，顾取笑乎鸣玉。 　　若夫应感之会，通塞之纪，来不可遏，去不可止，藏若景灭，行犹响起。方天机之骏利，夫何纷而不理？思风发于胸臆，言泉流于唇齿；纷葳蕤以馺遝，唯豪素之所拟；文徽徽以溢目，音冷冷而盈耳。及其六情底滞，志往神留，兀若枯木，豁若涸流；揽营魂以探赜，顿精爽而自求；理翳翳而愈伏，思轧轧其若抽。是以或竭情而多悔，或率意而寡尤。虽兹物之在我，非余力之所戮。故时抚空怀而自惋，吾未识夫开塞之所由。 　　伊兹文之为用，固众理之所因。恢万里而无阂，通亿载而为津。俯殆则于来叶，仰观象乎古人。济文武于将坠，宣风声于不泯。塗无远而不弥，理无微而弗纶。配霑润于云雨，象变化乎鬼神。被金石而德广，流管絃而日新。
一泷烟雨一泷晴，泷口鸳鸯夹岸迎。风送猿声满城郭，行人忽起故园情。
久静山容敛，秋凝野色凄。白云留绝巘，苍雾隔前溪。

柳毅传拼音解读：

cǎi yì míng cháo fā ，xiàng xié cǐ jù yàn 。chá yí hàn zuò shǐ ，rén sì guō tóng xiān 。bǎ jiǔ qíng hé hèn ，lín fēng sī wǎng rán 。dì chéng qiān wàn lǐ ，wàng rù dòu niú biān 。
bǎi zhàn qīng hú sāi ，niàn nián guī hàn guān 。qǐ shēn cí běi què ，cì dì bàng nán shān 。tiě quàn xūn míng yuǎn ，jīn dān rì yuè xián 。hái wén fèng cháo qǐng ，jiàn lǚ jìn lóng yán 。
xuē gōng mén xià rén ，gōng zǐ yòu xiàng qīn 。yù pèi yíng chū yè ，jīn hú zuì lǎo chūn 。gě yī xiāng yǒu lù ，luó mù jìng wú chén 。gèng xiàn fēng liú wài ，wén zhāng shì yī qín 。
chén bō yì mù shēn míng bó ，wǎng gǔ lái jīn kōng chū méi 。xǐ jun1 xiàng jiàn huà dān jīng ，qǐ wǒ líng yún è qiān mò 。wǒ shēng sù fá ér nǚ zī ，miàn shàng chán yán sǒng shān gǔ 。shǎo nián bì dì dōng hǎi yú ，jià zhú biān máo jiǎn jīng jí 。bái yún wéi wǒ kāi shān róng ，qīng fēng wéi wǒ xiáng zhēn yù 。xuán shǔ qún kòu jìn ōu rǎng ，cuì chū qīng píng bì dān shì 。fēng chén hòng dòng shí yú nián ，líng fǔ zhī tián jiàn wú méi 。féng jun1 zōng jì lèi qiū péng ，yí wǒ dāo guī yán suì yuè 。hé dāng héng shuò jìng huán qū ，tóng zǐ shān jū lùn dān jué 。
fù shēng qī dú dé ，sù yè shǒu wēi bān 。wài tiǎn wén xué zhī ，hóng jiàn yuān lù jiān 。nèi qīng shuǐ mù qù ，zhù shì yī jìn shān 。chén qū tiān rì yàn ，xī wò jiāng hǎi xián 。sōng fēng shēng zuò yú ，xiān qín wǔ tíng wān 。shǔ yún lín xià kè ，jì yuè chí shàng yán 。suī yuē zuò jiāo yuán ，jìng mò fēi rén huán 。shí bù cāng lóng què ，níng yì bái yún guān 。yǔ jì qǐ shí gù ，mò shàn wàng shì pān 。shì wǎng yú hé chù ，tiān yá zhé nán mán 。huí shǒu sī luò yáng ，kuì rán bēi zhēn jiān 。jiù lín rì yè yuǎn ，gū yún hé shí hái 。
péng lái shān shàng bái yún gōng ，páng fó xiān jiā yù chì sōng 。suì gǎi bú fáng yáo cǎo lǜ ，chūn lái yòu jiàn xiǎo táo hóng 。dān shā céng wèn róng chéng zǐ ，yù yè zhēn chuán bái tù wēng 。yù bǎ qīng náng yǔ jun1 shuō ，nián lái wàn lǜ sì chéng kōng 。
yún píng jiǔ dié zì tiān kāi ，lóng xiàng sēn yán zhèn fǎ léi 。mò guài shān líng wú gòng yǎng ，liù shí cháo lǐ sòng qīng lái 。
yú měi guān cái shì zhī suǒ zuò ，qiè yǒu yǐ dé qí yòng xīn 。fū fàng yán qiǎn cí ，liáng duō biàn yǐ ，yán chī hǎo è ，kě dé ér yán 。měi zì shǔ wén ，yóu jiàn qí qíng 。héng huàn yì bú chēng wù ，wén bú dǎi yì 。gài fēi zhī zhī nán ，néng zhī nán yě 。gù zuò 《wén fù 》，yǐ shù xiān shì zhī shèng zǎo ，yīn lùn zuò wén zhī lì hài suǒ yóu ，tā rì dài kě wèi qǔ jìn qí miào 。zhì yú cāo fǔ fá kē ，suī qǔ zé bú yuǎn ，ruò fū suí shǒu zhī biàn ，liáng nán yǐ cí dǎi 。gài suǒ néng yán zhě jù yú cǐ yún 。 　　zhù zhōng qū yǐ xuán lǎn ，yí qíng zhì yú diǎn fén 。zūn sì shí yǐ tàn shì ，zhān wàn wù ér sī fēn 。bēi luò yè yú jìn qiū ，xǐ róu tiáo yú fāng chūn 。xīn lǐn lǐn yǐ huái shuāng ，zhì miǎo miǎo ér lín yún 。yǒng shì dé zhī jun4 liè ，sòng xiān rén zhī qīng fēn 。yóu wén zhāng zhī lín fǔ ，jiā lì zǎo zhī bīn bīn 。kǎi tóu piān ér yuán bǐ ，liáo xuān zhī hū sī wén 。 　　qí shǐ yě ，jiē shōu shì fǎn tīng ，dān sī bàng xùn 。jīng wù bā jí ，xīn yóu wàn rèn 。qí zhì yě ，qíng tóng lóng ér mí xiān ，wù zhāo xī ér hù jìn 。qīng qún yán zhī lì yè 、shù liù yì zhī fāng rùn 。fú tiān yuān yǐ ān liú ，zhuó xià quán ér qián jìn 。yú shì chén cí fú yuè ，ruò yóu yú xián gōu ，ér chū zhòng yuān zhī shēn ；fú zǎo lián piān ，ruò hàn niǎo yīng jiǎo ，ér zhuì céng yún zhī jun4 。shōu bǎi shì zhī què wén ，cǎi qiān zǎi zhī yí yùn 。xiè cháo huá yú yǐ pī ，qǐ xī xiù yú wèi zhèn 。guān gǔ jīn yú xū yú ，fǔ sì hǎi yú yī shùn 。rán hòu xuǎn yì àn bù ，kǎo cí jiù bān 。bào jǐng zhě xián kòu ，huái xiǎng zhě bì dàn 。huò yīn zhī yǐ zhèn yè ，huò yán bō ér tǎo yuán 。huò běn yǐn yǐ zhī xiǎn ，huò qiú yì ér dé nán 。huò hǔ biàn ér shòu rǎo ，huò lóng jiàn ér niǎo lán 。huò tuǒ tiē ér yì shī ，huò qū yǔ ér bú ān 。qìng chéng xīn yǐ níng sī ，miǎo zhòng lǜ ér wéi yán 。lóng tiān dì yú xíng nèi ，cuò wàn wù yú bǐ duān 。shǐ zhí zhú yú zào wěn ，zhōng liú lí yú rú hàn 。lǐ fú zhì yǐ lì gàn ，wén chuí tiáo ér jié fán 。xìn qíng mào zhī bú chà ，gù měi biàn ér zài yán 。sī shè lè qí bì xiào ，fāng yán āi ér yǐ tàn 。huò cāo gū yǐ lǜ ěr ，huò hán háo ér miǎo rán 。 　　yī zī shì zhī kě lè ，gù shèng xián zhī kě qīn 。kè xū wú yǐ zé yǒu ，kòu jì mò ér qiú yīn 。hán mián miǎo yú chǐ sù ，tǔ pāng pèi hū cùn xīn 。yán huī zhī ér mí guǎng ，sī àn zhī ér yú shēn 。bō fāng ruí zhī fù fù ，fā qīng tiáo zhī sēn sēn 。càn fēng fēi ér biāo shù ，yù yún qǐ hū hàn lín 。 　　tǐ yǒu wàn shū ，wù wú yī liàng 。fēn yún huī huò ，xíng nán wéi zhuàng 。cí chéng cái yǐ xiào jì ，yì sī qì ér wéi jiàng 。zài yǒu wú ér mǐn miǎn ，dāng qiǎn shēn ér bú ràng 。suī lí fāng ér dùn yuán ，qī qióng xíng ér jìn xiàng 。gù fū kuā mù zhě shàng shē ，qiè xīn zhě guì dāng 。yán qióng zhě wú ài ，lùn dá zhě wéi kuàng 。 　　shī yuán qíng ér qǐ mí ，fù tǐ wù ér liú liàng 。bēi pī wén yǐ xiàng zhì ，lěi chán mián ér qì chuàng 。míng bó yuē ér wēn rùn ，zhēn dùn cuò ér qīng zhuàng 。sòng yōu yóu yǐ bīn wèi ，lùn jīng wēi ér lǎng chàng 。zòu píng chè yǐ xián yǎ ，shuō wěi yè ér jué kuáng 。suī qū fèn zhī zài zī ，yì jìn xié ér zhì fàng 。yào cí dá ér lǐ jǔ ，gù wú qǔ hū rǒng zhǎng 。 　　qí wéi wù yě duō zī ，qí wéi tǐ yě lǚ qiān ；qí huì yì yě shàng qiǎo ，qí qiǎn yán yě guì yán 。jì yīn shēng zhī dié dài ，ruò wǔ sè zhī xiàng xuān 。suī shì zhǐ zhī wú cháng ，gù qí yǐ ér nán biàn 。gǒu dá biàn ér xiàng cì ，yóu kāi liú yǐ nà quán ；rú shī jī ér hòu huì ，héng cāo mò yǐ xù diān 。miù xuán huáng zhī zhì xù ，gù tiǎn niǎn ér bú xiān 。 　　huò yǎng bī yú xiān tiáo ，huò fǔ qīn yú hòu zhāng ；huò cí hài ér lǐ bǐ ，huò yán shùn ér yì fáng 。lí zhī zé shuāng měi ，hé zhī zé liǎng shāng 。kǎo diàn zuì yú zī zhū ，dìng qù liú yú háo máng ；gǒu quán héng zhī suǒ cái ，gù yīng shéng qí bì dāng 。 　　huò wén fán lǐ fù ，ér yì bú zhǐ shì 。jí wú liǎng zhì ，jìn bú kě yì 。lì piàn yán ér jū yào ，nǎi yī piān zhī jǐng cè ；suī zhòng cí zhī yǒu tiáo ，bì dài zī ér xiào jì 。liàng gōng duō ér lèi guǎ ，gù qǔ zú ér bú yì 。 　　huò zǎo sī qǐ hé ，qīng lì qiān mián 。bǐng ruò rù xiù ，qì ruò fán xuàn 。bì suǒ nǐ zhī bú shū ，nǎi ān hé hū nǎng piān 。suī zhù zhóu yú yǔ huái ，yōu tā rén zhī wǒ xiān 。gǒu shāng lián ér qiān yì ，yì suī ài ér bì juān 。 　　huò tiáo fā yǐng shù ，lí zhòng jué zhì ；xíng bú kě zhú ，xiǎng nán wéi xì 。kuài gū lì ér tè zhì ，fēi cháng yīn zhī suǒ wěi 。xīn láo luò ér wú ǒu ，yì pái huái ér bú néng dì 。shí yùn yù ér shān huī ，shuǐ huái zhū ér chuān mèi 。bǐ zhēn kǔ zhī wù jiǎn ，yì méng róng yú jí cuì 。zhuì 《xià lǐ 》yú 《bái xuě 》，wú yì jì fū suǒ wěi 。 　　huò tuō yán yú duǎn yùn ，duì qióng jì ér gū xìng ，fǔ jì mò ér wú yǒu ，yǎng liáo kuò ér mò chéng ；pì piān xuàn zhī dú zhāng ，hán qīng chàng ér mí yīng 。huò jì cí yú cuì yīn ，tú mí yán ér fú huá ，hún yán chī ér chéng tǐ ，lèi liáng zhì ér wéi xiá ；xiàng xià guǎn zhī piān jí ，gù suī yīng ér bú hé 。huò yí lǐ yǐ cún yì ，tú xún xū yǐ zhú wēi ，yán guǎ qíng ér xiān ài ，cí fú piāo ér bú guī ；yóu xuàn me ér huī jí ，gù suī hé ér bú bēi 。huò bēn fàng yǐ xié hé ，wù cáo zá ér yāo yě ，tú yuè mù ér ǒu sú ，gù gāo shēng ér qǔ xià ；wù 《fáng lù 》yǔ sāng jiān ，yòu suī bēi ér bú yǎ 。huò qīng xū yǐ wǎn yuē ，měi chú fán ér qù làn ，què dà gēng zhī yí wèi ，tóng zhū xuàn zhī qīng fán ；suī yī chàng ér sān tàn ，gù jì yǎ ér bú yàn 。 　　ruò fū fēng yuē zhī cái ，fǔ yǎng zhī xíng ，yīn yí shì biàn ，qǔ yǒu wēi qíng 。huò yán zhuō ér yù qiǎo ，huò lǐ pǔ ér cí qīng ；huò xí gù ér mí xīn ，huò yán zhuó ér gèng qīng ；huò lǎn zhī ér bì chá ，huò yán zhī ér hòu jīng 。pì yóu wǔ zhě fù jiē yǐ tóu mèi ，gē zhě yīng xuàn ér qiǎn shēng 。shì gài lún biǎn suǒ bú dé yán ，gù yì fēi huá shuō zhī suǒ néng jīng 。 　　pǔ cí tiáo yǔ wén lǜ ，liáng yú yīng zhī suǒ fú 。liàn shì qíng zhī cháng yóu ，shí qián yǒu zhī suǒ shū 。suī fā yú qiǎo xīn ，huò shòu chī yú zhuō mù 。bǐ qióng fū yǔ yù zǎo ，ruò zhōng yuán zhī yǒu shū 。tóng tuó yào zhī wǎng qióng ，yǔ tiān dì hū bìng yù 。suī fēn ǎi yú cǐ shì ，jiē bú yíng yú yǔ jū 。huàn qiè píng zhī lǚ kōng ，bìng chāng yán zhī nán shǔ 。gù chěn chuō yú duǎn yuán ，fàng yōng yīn yǐ zú qǔ 。héng yí hèn yǐ zhōng piān ，qǐ huái yíng ér zì zú ？jù méng chén yú kòu fǒu ，gù qǔ xiào hū míng yù 。 　　ruò fū yīng gǎn zhī huì ，tōng sāi zhī jì ，lái bú kě è ，qù bú kě zhǐ ，cáng ruò jǐng miè ，háng yóu xiǎng qǐ 。fāng tiān jī zhī jun4 lì ，fū hé fēn ér bú lǐ ？sī fēng fā yú xiōng yì ，yán quán liú yú chún chǐ ；fēn wēi ruí yǐ sà tà ，wéi háo sù zhī suǒ nǐ ；wén huī huī yǐ yì mù ，yīn lěng lěng ér yíng ěr 。jí qí liù qíng dǐ zhì ，zhì wǎng shén liú ，wū ruò kū mù ，huō ruò hé liú ；lǎn yíng hún yǐ tàn zé ，dùn jīng shuǎng ér zì qiú ；lǐ yì yì ér yù fú ，sī zhá zhá qí ruò chōu 。shì yǐ huò jié qíng ér duō huǐ ，huò lǜ yì ér guǎ yóu 。suī zī wù zhī zài wǒ ，fēi yú lì zhī suǒ lù 。gù shí fǔ kōng huái ér zì wǎn ，wú wèi shí fū kāi sāi zhī suǒ yóu 。 　　yī zī wén zhī wéi yòng ，gù zhòng lǐ zhī suǒ yīn 。huī wàn lǐ ér wú hé ，tōng yì zǎi ér wéi jīn 。fǔ dài zé yú lái yè ，yǎng guān xiàng hū gǔ rén 。jì wén wǔ yú jiāng zhuì ，xuān fēng shēng yú bú mǐn 。tú wú yuǎn ér bú mí ，lǐ wú wēi ér fú lún 。pèi zhān rùn yú yún yǔ ，xiàng biàn huà hū guǐ shén 。bèi jīn shí ér dé guǎng ，liú guǎn xuàn ér rì xīn 。
yī lóng yān yǔ yī lóng qíng ，lóng kǒu yuān yāng jiá àn yíng 。fēng sòng yuán shēng mǎn chéng guō ，háng rén hū qǐ gù yuán qíng 。
jiǔ jìng shān róng liǎn ，qiū níng yě sè qī 。bái yún liú jué yǎn ，cāng wù gé qián xī 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

柳毅传相关翻译

①晚岁：作者时年五十六岁，故称。金罍：泛指酒盏。
（6）纤尘：微细的灰尘。
⑴这首诗是诗人王建居于武昌时根据当地传说以及望夫石石像所作的一首诗。

柳毅传相关赏析

“君怀良不开，贱妾当何依”运用了“赋”的方法表达思妇被冷待的遭遇和情怀，思妇的思念就象那缕飘逝的轻风，结尾的这缕轻风与开首的那道月光共同构成了一种幽寂清冷的境界。思妇很了解夫君的性情，超过十年了，音讯全无，“夫君的胸怀早已不向我开放了，我还有什么可依靠的呢？”哀怨之情，直透长空。这两句的表达非常直接，正是“赋”的典型手法。曹丕曹睿始终防备怀疑曹植，曹植“戮力上国，流惠下民，建永世之业，流金石之功”的抱负就不能实现。
最后三句，写出了她的怨恨和绝望。她没料到，自己的心上人和其他轻浮薄幸的男子一样，不把感情当回事，像野蜂一样，到处寻花问柳，踪迹难寻。这个痴情的女子在刹那间彻悟了男人的劣根性，恨自己为什么那么痴傻，何苦要为这样滥情不专的臭男人坚守贞操，白白地害相思。她的心底升腾起一种愤激的情感，她要自己坚强起来，要像蚕蛹一般停止吐丝，把曾经的心上人从心里摈弃，从而决绝地告别过去，活出一个真正的自己。最后三句看起来具有“俚曲”特点，从正、反、侧三个方面，又多用衬字，描写出了自己的失意。
“渔父”形象在中国古代文学作品中几乎没有一个是现实中真正的渔父。自从楚辞《渔父》中诞生了一位“世人皆醒我独醉”、不与世俗争流的“渔父”后，其历代“子子孙孙”实际上便成了不求功名、不慕荣华富贵而独善其身的人格精神象征。“渔父”之咏成了古代“隐士”之歌中别具一格的支系，王维的一首“隐士诗”不妨可看作其核心主题：“永怀青岑客，回首白云间。神超物无违，岂系名与宦。”“渔父”之吟为历代文人所喜爱，绝非无因，元代尤其如此——得志而显达者咏之，以见其不失高雅；失意者又借以曲折表达其对现实的不满或失望，同时又将自己的内心世界融化到“渔父精神”中去，以忘却现实生活的烦恼，在“超尘脱俗”的心灵净化中求得心理的平衡。白贲《鹦鹉曲》所以能享誉一时，除了其韵用“鱼模”部去声险韵外，“渔父”这一传统母题具有文人心目中特有的“精神美”魅力，是其最根本的原因。而此曲不惮有名作在先，效而再创，也有这样的魅力在召唤。

作者介绍

杨昕 杨昕，字希黯，本字世南，昆山（今属江苏）人。宁宗嘉泰二年（一二○二）进士。事见明正德《姑苏志》卷五。